|
 |
 |
 |
Atatürk'ün tespihi Fikriye'nin boynunda
Bir başka aşkı tanımlamak için yazılan "Yaşama bağlayıcı ama ölüme yazgılı bir aşk" sözü Fikriye üzerine söylenebilecek tüm sözlerin özeti gibi. Fikriye portresi önce saklanmış bir hayranlık olarak çıkıyor karşımıza. Bir yerde Mustafa Kemal'in gittiği cepheden haber bekleyen bir vefakar olurken, bir başka sahnede cesur bir yürek olup işgal altındaki İstanbul'dan Ankara'ya geçiyor, boynuna Ata'nın tespihini kolye yapıp gizlice aşkını yaşıyor. Beklemek, gitmek ya da susmak. Fikriye işte budur: Sevgisinin fiillerine uyan kadın... Onun 1897'de Mustafa Kemal'in üvey amcasının kızı olarak başlayan hikayesi, umutsuz bir aşık olarak 1924 Mayıs'ında Ankara'da bir hastahane odasında sona erdi. Makbule Atadan 1955'te ağabeyi Mustafa Kemal'in kendisine söylediği bir sözü ilk kez seslendirdi: "İki kadın beni sevdi. Biri ben olduğum için, hiçbir şey beklemeden. Öteki mevkim için." Fikriye'nin hiçbir şey beklemeden seven kadın olduğu çok açık.
|
|
|
|
|
|
|
|
 |
|
|
|
