|
 |
 |
 |
 |
|
Daha hızlı daha öfkeli
Version 2.0'la beraber Garbage'ı biraz yumuşamış bulanlara tatlı gitar tınıları dinletmek için grup yeniden bir araya gelmiş. Hem de bu sefer ekip daha kalabalık hatta daha ünlü! Solist Shirley Manson'ın daha edepsiz, seksi ve biraz da öfkeli vokalleri ilk dinleyişte göze çarpanlar. Kocasını terk ettikten sonra yeni teknolojilerle iyice kafayı bozan güzel kadın bu albümde electrorock'ın rock bölümünün daha fazla hissedilir olmasını istemiş. Nirvana'nın unutulmaz Nevermind albümünden göze çarpan ismi Dutch Vig'in tesadüfen bu albümde yer almadığının en önemli kanıtı da bu. Davulcu ve prodüktör kimlikleriyle albüme katılan Vig'in bir zamanlar Nirvana, The Smashing Pumpkins, Sonic Youth ve L7 gibi grupların prodüktörlüğünü yapmış olması sanırım hala post-grunge döneminde şarkı söylemek istiyor görünümünde olan Shirley Manson'un oldukça işine gelmiş. Foo Fighters'ın en önemli adamı Dave Grohl'ün de albüm kayıtlarında katkıda bulunması gözden kaçmıyor. Kısacası 2001 yılında piyasada olan Beautiful Garbage'ı birkaç dinlemeden sonra çöpe atan çoğunluktansanız bu albümü biraz daha fazla sevmeniz muhtemel. Yine de Garbage müziği bir hayli özlenmiş olmalı ki albümün en iyi şarkısı Rub Baby Run, üç gün içinde İngiltere'de direkt bir numaraya oturdu. Manson'un şu ana kadar sahip olduğu en acıtıcı kelimelerle süslediği bu şarkı bakalım albümün satış akibetini nasıl değiştirecek...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
