Korkarım bugün Kanaryam'ı yazacağım

On beşinci şampiyonluk. Beşi bir yerde niyetine bir yıldız. On beş taksim beş de tekabül etsin üç yıldıza... Bu, işin matematik yanı. Yani artık gitgide uzaklaştığım, sevmemeye başladığım soğuk yanı.
En son..
En çok..
Artık umurumda değil, kimin rütbesi ne diye.
Ama öte yandan Kanaryam'ın şampiyonluğunu da ayakta alkışlıyorum. Mutluyum, gururluyum.
Girmeyeceğim, sekiz puan fark geyiğine. Dürüst olmam gerekirse, sezon arası herkes gibi, ihtimal vermiyordum puan farkının kapanmasına. Ve yine dürüst olmam gerekirse, çok da umurumda değildi.
Bu sezon Kanaryam adına şampiyonluktan daha önemli değişimler söz konusuydu çünkü. Ve bu duruş, bu tavır bence birkaç yıldız daha takmaktan daha önemliydi.
En önemlisi Kanaryam zedelenmiş, tozlanmış imajını düzeltmek adına iyi işler yaparak başladı. Bu bilinçli bir hamle miydi yoksa denk mi geldi bilemiyorum, ama gördüğüm tablo keyif veriyor bana.
Günü veya sezonu kurtarma ideolojisinin sadık uygulayıcısı Kanaryam, Berlin Duvarı'nı yıkma kıvamında bir hamle yapıp, iliklerine kadar işlemiş toplama takım kurma hastalığına son verdi. Uzun süredir ilk kez geleceğe yatırım yaptı, bütün riskleri göze alarak.
Ve bu hamleyi tüm camia, günü / sezonu kurtaramama riskine rağmen anlayışla karşıladı.
Pırıl pırıl oyuncular..
Vıdı vıdı yok, provokasyon yok.. Hakemi tartaklamak yok, rakibe art niyetle girmek yok..
Futbolu seven, işini iyi yapmaya çalışan genç yıldızlar topluluğu bir arada.
Peki Pierre V.H.'a ne demeli? Bir oyuncu bir takımın imajına bu kadar katkıda bulunabilir mi? Cemil Turan, Can Bartu, Lefter kendi kuşaklarının taraftar üretimlerine katkıda bulunmuştu. Şimdi Pierre bu misyonu devralmış gibi duruyor.
Uzun zamandır bu anlamda bir ismi yoktu Kanaryam'ın. Bilim hemen devreye girmeli ve bu adama on yıl daha futbol oynatmanın yollarını bulmalı. Veya hemen klonlanmalı; hiç vakit kaybetmeden.
Daum..
Sezon başı itibarı ile hırpalanmış, yorgun düşmüş ve ürkek bir futbol "Einstein"ı. Şimdi güçlü, kendine güveni tam ve Fenerbahçe'yi daha da büyütmeye hazır! Büyük bir şanssızlık olmadığı sürece Daum'un olduğu yerde başarısızlık olmaz. Bunu ben söylemiyorum. Özgeçmişi söylüyor.
Ne yapıldığından çok, nasıl yapıldığıyla ilgilendim hep. Ve bu sezon için söyleyebileceğim tek şey, sonuç tersi dahi olsaydı, yani şampiyon olmamış olsaydık bile bu takımla gurur duyardım. Tıpkı milyonlarca taraftar gibi.
Şimdi kutlama zamanıdır. Tüm yurtta, Kuzey Kıbrıs'ta ve dış temsilciliklerde.