Bu hafta Ayşegül nerede olacak?" diye sordular. "Medyumda" dedim. "Aman bulaşma öyle işlere, adın çıkar" fılan deyip kandırmaya kalktılar. Ne münasebet ve de ne demek!.....
Şermin isimli nazenin medyum kardeşimin ismini duyardım da cismini görmek bu yazıya nasip oldu. Tanıştık. Seansa alındım.
Şimdi... Şermin şunu dedi, Şermin bunu dedi diye hayatımı anlatacak değilim tabiyatıylan değil mi? Fekaaat Şermin öyle şeyler söyledi ki dudağım uçukladı. Bugüne dek ufak ya da büyük tefek medyumik bulaşıklıklarım olmuştu; velhasıl onun gibisine rastlamadığımı rahatlıkla söyleyebilirim. Seansın başında "Bak güzel kardeşim" dedim, "ölüm mölüm görürsen sakın ola ki bana demeyesin külahları değişiriz, ölen ben de olsam söyleme." (Bu cümlenin şöyle bencilce bir mantığı var: Ben ölürsem ölmüş olacağımdan bi numara olmayacak! Amma yakınlarım ölür ise feryat figan olacağım, üzüleceğim).
Aramızdaki anlaşma başarıyla uygulanınca falımda ölüm çıkmadı! (Tavsiye ederim). Ama neler çıktı neler? Zaten benim de tahmin ettiğim ve istediğim bazı şeyler... Mesela ne mi? Hayatta söylemem. Deli miyim ben?
Şimdi aranızda müspet ilimlere sıkı sıkıya bağlı olan pek sevgili bazı okurlarım çıkıp "Tabii sen düşünüyorsun o da frekansına girip bunları algılıyor" diyebilir. Okey! Tamam. İtirazı olan yok. Hadi onlar bildi; ama aklımın ucunda bile olmayan bir şeyi söyledi ve ertesi gün dediği çıktı. Yalanım varsa "böyle" olayım.
Şimdi bu Şermin kim? Anlatalım: Özellikle soyadını yazdırmadı, resmini çektirmedi. Yoksa beni Rezzan Kiraz ya da Nilgün Gedikoğlu hanımlara benzeyen şu makyajı yaptırıp bir de üstüne olmadık kılıklara sokan, sebep nedir sanıyorsunuz. Yani maksat yazı resimsiz kalmasın di mi?
Medyumumuz 29 yaşında hoş, genç bir hanım. Çanakkale'deki 18 Mart Üniversitesi'nin bilgisayarlı muhasebe bölümünden mezun. Diğer medyumların yaptığı gibi bu işten para kazanma yerine, İstanbul'a göç ederek, İstanbul'un, mesleğiyle ilgili iş imkanlarından yararlanmak gibi bir yaklaşım içinde.
Mahallesinde fincanı ters çevirenin "medyumum" ben diye gerine gerine ortalıkta dolaştığı bir memlekette kendisi, bu özelliğiyle altın yumurtlayan bir tavuk oysa. Neden acaba bu yolu değil de zor olanını seçmiş? Sordum: Sosyal iletişim ve organizasyon iletişimini medyumluk kimliğinin dışında kullanmak istiyor. Medyumluğu faydalı olabileceği konularda kullanmayı doğru buluyormuş (Ah! Şermin ah! Zoru seçme kardeşim. Devir bu devir. Paraları devir!)
Medyumluk günümüzde de şarlatanlıkla eş değer kabul ediliyor. Hakikaten endazesi düşük fiyata, paçavra değerinde şahsiyetlerimiz mevcut. Ama birkaç kişi tanıyorum ki bunlar; hani nasıl derler senin benim gibi düzgün kişiler. Şermin de bunlardan biri. Zaten kendisi bana "illa birileri gelecekse doğru dürüst kişiler olmalı; öyle herkesle istişarede bulunamam" diyor.
Şimdi ben bu konuya parmak bastım diye hep birlikte transa girip, hakkımda ileri geri düşünmeyesiniz. Hesap vermek gibi olmasın, hayat boyu öyle kapı kapı falcı dolaşan biri olmadım. Arada bir kuşlar haber verir, bende kırk yılda bir giderim. İşte Şermin de bunlardan biriydi. Yazının sonu geldi ve eminim benden telefon numarası filan isteyeceksiniz. Ona bu kötülügü (iyiliği) yapmayacağım. Çok merak edip, benle temas kuracaksınız. (Kurmayın) Sanırım aldım başıma belayı ama olsun, bu kızı sevdim. İyi kız. Acep şimdi bu gazla bir medyuma gider misiniz?
Ayşegül ALDİNÇ
Yolcu yolunda, falcı falında gerek. Medyumlara ne kalıyor? Ufka bakıp düşünmek. Ahir zaman medyumları masallardaki sihirbaz ya da büyücülere hiç benzemiyor. Gözlemlerden gözlem beğeniniz diye... Başlıyooor... 
