Bir kısım, "görevini yapan insan cezalandırılır mı" diye düşünüyor.

Bir kısım ise, "her güvenlik görevlisi silahı çekip öldürecek mi" diyor.

Hakimler elbette daha titiz düşünür.

Yazılı yasaya sıkı sıkıya bağlıdır hakim ama vereceği kararın sosyal etkilerine de özen gösterir.

Elbette, hiçbir suç cezasız kalmaz.

Ama iki kişinin ölümü üzerine gösterilecek bir "hukuk boşvermişliği" de koruma görevlilerini her küçük tedirginlikte sağa sola ateş etmeye yöneltirse ne olacak?

Benim kişisel değerlendirmem şöyle:

Bu olayda, hayatını kaybeden iki banka soyguncusu, "elde edeceklerine karşılık üstlendikleri riskten daha büyük bir bedel ödemişlerdir."

Fakat banka güvenlik görevlisi de, çok büyük bir olasılıkla, kendisine verilen görevi yerine getirmiştir.

Öyleyse bu istenmeyen sonucu doğuran şey ne olabilir?

Bankayı soyanların ölmeleri istenmezdi. Evet ama onlar elleri silahlı olarak bankayı girmişler ve hedeflerine "sizi öldürebiliriz" mesajını verdilerse, oraya bankaya korumak için konulmuş olan şahsın, buna cevap vereceği de açık değil midir?

Kanımca, artık "yasaların değişmesi" gerekiyor.

Örneğin, TCK 452'inci madde bu olayı hakkaniyetli ve adaletli biçimde sonuçlandırmaya yeterli görünmüyor.

Bunu, hükmü ele aldığımızda, yargıtay kararlarına baktığımızda ve bazı sorular sorduğumuzda açıkça görüyoruz.

Hakim ve savcıların çoğu zaman ne kadar "donuk ve şekli hüküm"lerin esiri oldukları bilinen bir gerçektir.

"Hayat" ile "hükümler" arasında böyle büyük bir çelişki olmasaydı, Yargıtay kararları ile yerel mahkeme kararları bu oranda birbiriyle çelişmeyecekti...

Aylarca yıllarca devam eden ciddi davaların yüzde 65'i beraat ile sonuçlanmayacaktı.

Bu oran, modern ceza hukukuna sahip ülkelerde yüzde 10 civarındadır.

Öyleyse, TCK madde 452'nin 1. fıkrasına bakmak zorundayız:

"Katil kastıyla olmayan darp ve cerh veya müessir fiilden telefi nefis husule gelmiş olursa fail, 448'inci maddede beyan olunan ahvalde sekiz, 449'uncu maddede yazılı ahvalde on ve 450'inci maddede muharrer ahvalde onbeş seneden aşağı olmamak üzere muvakkat ağır hapse mahkum olur."

Bu hükmün gönderme yaptığı maddeler: 448 (30 yıllık cezayı), 449 (müebbed ağır hapsi) ve 450 de (idam cezasını) tarif eden hükümlerdir.

Ceza kanunumuzun, hakimleri bile çileden çıkartacak derecede kötü bir dil ve üslup ile kaleme alınmış olduğunu görüyorsunuz, biliyorum ama anlaşılır dile çevirmeye çalışarak yerimi tüketmek istemiyorum.

Devamı yarın...