Ankara'nın kulaklarını açması yetmez.. Gözlerini de açmalı.. Açmalı ki, Türkiye'yi en çok ihtiyaç duyduğu anda "Batı dünyasının ekonomik ambargosuna kadar götürebilecek" yanlış politikasını terketmesi gerektiğini anlasın..
Kıbrıs konusunda daha baştan, "olabilecekleri" hiç gündeme getirmeden sadece "olamayacaklar" üzerinde ısrar etmek, bize çok büyük ve ciddi zararlar getirecektir..
Ankara, "Herkesle kavga ederek" bir yere varamayacağını anlayıp, "şövenist ve içe dönük" mesajlar vereceği yerde, "uluslararası platformun saygın bir üyesi olarak" ortaya çıkmalıydı..
Batı dünyası Kıbrıs sorununda ilk adımı attı. AB zirvesi "Kuzey Kıbrıs'ın Güney Kıbrıs üzerinde hiçbir etkisi olmadığını" yazılı olarak beyan etti..
Ancak bizim batılılarla yaptığımız bütün görüşmelerde, iş, Ankara'nın, "KKTC'nin varlığının resmen tanınması ön şartına" takılıyor..
"Bu mümkün değil" cevabını alıyoruz..
O zaman soruyoruz:
"Peki, adada iki ayrı toplumun varlığını resmen kabul etme noktasında mısınız?"
Hemen şu cevabı alıyoruz:
"Bu Ankara için yeterli mi?"
Peki Ankara ne diyor bu işe? Şunu duyuyoruz:
"Ortak bir platformda buluşamıyoruz.. Bunun yeterli olacağını savununlar olduğu gibi, karşıt görüşteki şahinler de mevcut.. Türkiye'nin başının ciddi derde gireceğini söyleyenler var.. 1974 ambargosunu hatırlatanlar var.. Hızla, en az 10-15 milyar dolar civarında dış borca (Not: Demirel'in dün açıkladığı rakkamdır. S.S.) ihtiyacı olan Türkiye'nin, bugünkü tutumunu sürdürmesi halinde, bunu sağlamasının mümkün olamayacağını ve ekonominin çok daha ciddi sıkıntılar içine gireceğini görenler var.. Parayı sana zengin ülkeler verecek.. Bu zengin ülkeler de Kıbrıs'ta şartsız masaya oturulmasını öneriyor.. Sen ise kaçıyor ve olması mümkün olmayanlarda ısrar ediyorsun..."
Bizim, Kıbrıs konusunda yıllardır sürekli savunduğumuz bir tez oldu. O da, özetle, "Gidip masaya oturun.. Masadan kaçmayın.. Masaya oturmak demek, önünüze konan herşeyi kabul etmek anlamına gelmez.. Siz de haklı isteklerinizi kabul ettirirsiniz.. Bu bir alıp-verme meselesidir.. Masada iyiysen az verir, çok alırsın.. Bunun için mücadele etmenin yeri o masadır.. Siz, ABD ve batı dünyası ile ilişkinizi artırmak istiyorsanız, bunun yeri o masadır.. Diplomasi masada yapılır.. Türkiye'nin Kıbrıs konusunda atacağı bir adım bile, batıda müthiş olumlu yankı yapacaktır.. Rumların silahlarını ellerinden alacaksınız.. Esas anlaşmak istemeyen Kıbrıs Rumları diyen sizsiniz.. O zaman gidin, o masaya oturun ve bunu dünya kamuoyuna ispat edin.."
Hep, "Dünyada tek başımıza yaşamıyoruz.. Herkesle kavga ederek bir yere varamayız.. Bunun akıllı bağdaşır bir yanı yok.. Dünya, girilen globalleşme sürecinde hızla değişiyor.. Adeta bir tür yeniden yapılanma süreci yaşanıyor" dedik..
Aylardır "Uluslararası tahkim sistemini kabul edin. Aklın yolu birdir.. Yabancı sermaye akımı olacak" diye yazdık.. Siz de "Hayır" cevabı verdiniz..
Bugün hangi noktaya geldiniz? Bugün, uluslararası tahkimi kabul etmek için yasa hazırlama noktasına geldiniz.. Peki kardeşim, bunu o zaman yapmamanın Türkiye'ye maliyeti kaç milyar dolar? Hesap eden var mı Ankara'da?
Şimdi de Kıbrıs konusunda yanlış politikada ısrar etmenin, kime ne faydası olacak?
Size, bir dönemin Almanya Başbakanı Schmidt'in, Başbakan Ecevit'e bir NATO zirvesinde, "Elinizdeki kartları yanlış oynuyorsunuz" dediğini ve dönemin ABD Başkanı Carter'ın da katılımı ile kısa süren üçlü toplantı yapıldığını hatırlatalım istedik... Tabii anlayana...
