Telefondaki ses

Telefondaki ses, daima avantajlı...

TV'deki en ateşli yayınlarda bile:

- Efendim, bir dakika... Şimdi canlı bir telefon bağlantımız var diyerek misafir konuşmacının lâfını ağzına tıkıyorlar.

Telefondaki ses... anlatıyor da anlatıyor. Stüdyoda çıt yok... Az önce kavga edenler bile susup, bu dışardan müdahaleyi büyük bir terbiyeyle dinliyorlar, hayret.

İşte o zaman çok gülüyorum.

Hele bir de ayrılmayın efendim, hatta bekleyin talimatı yok mu, müthiş eğleniyorum.

*

Telefondaki ses, avantajlı.

En koyu sohbetlerimizde, eğer arkadaşlardan birinin cep telefonu çalarsa, diğerlerimize susmak düşüyor.

Bitti mi? Bitti:

- Tamam, nerde kalmıştık.

Tam konuşmaya başlıyoruz. Zır, bir telefon daha...

Konuşma hakkı, hattın öbür ucunda.

Çünkü telefondaki ses avantajlı.

*

Can Ataklı'ya kaç gündür bir şey anlatacağım. Anlatamıyorum. Çünkü ben lâfa başlarken, Can'ın cebindeki âlet ötüyor. Sürekli ötüyor.

Neyse...

Sonunda kolayını buldum.

Karşı koltukta oturan Can'ı, telefonundan aradım.

Ve nihayet konuşabildim.

Bizi dışardan görenler deli zannederler.

Ama ne yapayım?

Telefondaki ses avantajlı...

Önceliği var.

*

Geçen gece Çubuklu 29'daydım.

Az ötedeki masaya üç tane genç kız geldi oturdu. Tabii üç tane de telefon... Maşallah, "vücutta yeni bir organ gibi..." ayrılmaz bir parça...

Dikkat ettim üçünün de telefonları sürekli çaldı...

Yâni sürekli konuştular ama, asla birbirleriyle değil, başkalarıyla...

Çünkü telefondaki ses, avantajlı...

Ne sohbet, ne sohbet.

Doyum olmaz.

Arkalarından baka kaldım.

*

Çok şükür... Sevdiğim arkadaşlarımı her gün, her gece görebiliyor ve özlem giderebiliyorum.

Ama onlarla konuşabilmem, ancak telefonda mümkün olabiliyor.

Yâni, avantajımı çok iyi kullanabiliyorum.

Size tavsiyem, televizyondaki açık oturumlara katılıp, orada söz sırası bekleyeceğinize, dışardan telefon edip öncelik kazanın... Sizi mecburen dinleyeceklerdir.

..........

Biz Türklerin, gerçi konuşma âdabı biraz eksiktir, birbirimizin lâfını keseriz. Ya da hep bir ağızdan konuşuruz ama telefondaki ses'e karşı gayet duyarlı ve nazik insanlarızdır vesselâm.

Olsun.

Ben yine de yüz yüze konuşmayı tercih ederim.

Bu bakımdan, artık kapıya bir kâğıt yapıştıracağım:

- Odama girerken, lütfen cep telefonlarınızı dışarda bırakın.

Ne yapayım?

Son çare.