Eski şöhretler neden böyle can sıkıcılar?

Televizyon şovlarına çıkan, gazetelere röportajlar veren bazı eski şarkıcılar var ki...
Tam gençlerden aradıkları saygıyı bulacaklarken...
Öyle bir afra tafra yapıyorlar ki...
Sanırsınız ki, zamanında pop şöhretleri değillerdi de, sanki geleneksel müziğimize veya çoksesli çağdaş müziğimize büyük katkılarda bulunmuşlardı!
E, bu kendini bilmezlik bir süre sonra can sıkıcı oluyor.
Hatta seyredeni utandırıyor bazen.
Onları izlerken insanın sırtından ince bir ter akmaya başlıyor.
"Keşke bunlara tanık olmasaydım" diye geçiriyor içinden...
Gerçek bu!
Maalesef!

Hele o içine bir tutam tevazu katılmış kendini aşırı önemseme halleri yok mu!
Bir de katıldıkları şov programlarında birlikte konuk oldukları günümüz şarkıcılarına karşı takındıkları "sen bunları söyleyemezsin-bendeki ses sende ne arar" havaları!
Ve "Biz böyle değerliydik, şöyle muhteşemdik" hikâyeleri!
Hiç hoş olmuyor, hiç!
Geçen cumartesi "Disko Kralı"nda da böyle sahneler izledim ve çok üzüldüm.
Bugünün şöhretlerini düet yapmaya zorlamak; şarkının nakaratlarını avazı çıktığı kadar bağırarak tekrarlamak ve bunu bir marifetmiş gibi pazarlamak, ipe sapa gelmez lafları büyük hikmetler gibi dile getirmek...
Bütün bunlar ne yaşlı şöhretlerimize, ne de o programların pek ünlü sunucu şovmenlerine yakışıyor.

Bir filmde kullanılan şarkısı yüzünden hatırlanınca bu ölçüde sevindirik-buldumcuk haller içine girmek acıklı aslında!
Oysa şarkının altından filmi çekin, o şarkıyı iki kez arka arkaya dinlemekte bile zorlanırsınız.
Yetmiyormuş gibi bir de bugünün popçularını küçümseyip kameralar karşısında onlara burun kıvırmazlar mı?
Eski şöhret bir hanımefendi "gençlere nostalji sevdirmek gerek" diye buyurmuş!
Biliyorum, aslında "bizleri yeniden sevin, değerimizi bilin" demek istiyor. Çok insanca bir arzu.
Ama hepimiz pop denizinde yüzüyoruz alt tarafı!
Üstelik her şey fena halde endüstriyel!

Son olarak da yeniden gündeme gelmeye çalışan eski pop şöhretlerine şunu söylemek isterim.
Ben sizleri çok dinledim zamanında!
En güçlü, en popüler olduğunuz zamanlarda bile çalakalem şarkı sözleri ve berbat aranjmanlarla ünlenmiştiniz!
Bugünkü alkışçılarınız kimseyi yanıltmasın: Şöhretiniz biraz yokluktan biraz dönemin atmosferindendi.
Çok mu fenaydınız? Hayır. Ama iyi olanınız da pek azdı...
Oysa şimdi gencecik popçular-rockçılar var! Her biri diğerinden iyi!
O kadar çoklar ki, neredeyse yağmur gibi yağıyorlar müzik dünyamıza!
Hepsi birbirinden ilginç şarkı sözleri yazıyor!
Çoğu sadece iyi şarkıcı olmakla kalmıyor, en iddialısından besteler yapıyor.
Bunlar sizin zamanınızda sadece bir avuç müzisyenin özelliğiydi.
Kabul edin bu gerçeği hanımlar beyler!
Siz önce kendi üzerinizden nostalji yapmayı bırakıp bu gençlerin değerini bir verin hele!
O zaman hak ettiğiniz değer de size verilecektir.