Ziyaretçi defterinde, acı özlemler dile getiriliyor

Adapazarı'nda 4 yılda 239 bin kişinin ziyaret ettiği deprem müzesinde açılan ziyaretçi defterinde, deprem acıları ve yitirilen insanlara duyulan özlem dile getiriliyor.

17 Ağustos Marmara Depremi'nin ardından Bayındırlık ve İskan Bakanlığınca yaptırılan Deprem Müzesi, atıl durumdayken Adapazarı Belediyesine devredildi. Tadilatı yapılarak yeniden düzenlenen müze, 17 Ağustos 2004 yılında Deprem ve Kültür Müzesi adıyla vatandaşların hizmetine sunuldu. Adapazarı Merkez Belediyesi Deprem Kültür Müzesinde, 17 Ağustos 1999 Marmara Depremi'nde hayatını kaybeden vatandaşların isimlerinin yer aldığı kristal anıtlar yapıldı. Sakarya Nüfus Müdürlüğünden alınan rakamlara göre 3 bin 285 kristal anıtta, depremde hayatını kaybedenlerin isimleri yer alıyor. Müzeye gelip yakınlarının isimlerini göremeyenler, başvuruda bulunarak yakınlarının isimlerini kaydettiriyor. Depremde 4 bin kişinin öldüğü Adapazarı'nda müzedeki eksik isimler bireysel başvurularla tamamlanmaya çalışılıyor.

ZİYARETÇİ DEFTERİNDE, ACI ÖZLEMLER DİLE GETİRİLİYOR

Açıldığı 4 yıldan bu yana, 239 bin kişinin ziyaret ettiği müzedeki ziyaretçi defteri, deprem acıları ve yitirilen insanlara duyulan özlemlerin adeta ifade yeri oldu. Ziyaretçiler, deftere yazdıkları yazılarla, kaybettikleri yakınlarını anıyor, acılarını tazeliyorlar. Ziyaretçi defterinde yer alan duygu dolu ifadelerden bazıları şöyle:

"Benim adım Furkan. Ben annemi babamı kaybettim depremde. Allah kimseye vermesin böyle bir acı."

''Vedat amcacığım seni hiç tanımadım, eminim ki tanısam çok severdim. Seni tanımayı öyle çok istiyorum ki bu kelimelere sığmayan bir şey. Ama kelimelere sığan bir şey vardır ki o da şudur: Kızların ve eşin güvenilir ellerde, bundan emin olabilirsin. Gözün arkada kalmasın.''

"Sevgili abim, sevgilim yengem, sevgili yeğenim, şu mübarek Kurban Bayramı'nı yine buruk bir şekilde geçirdik. Keşke sizler de aramızda olsaydınız. Her ne kadar eşimiz dostumuz olsa da sizin yerinizi dolduramaz. Uğur'u merak etmeyin okuyup polis oldu. Şu anda çevik kuvvette Adapazarı'nda görev yapıyor. Sizler toprağınızda rahat yatın. Allah mekanınızı cennet eylesin. Hoşçakalın."

"Erol ve Emel çocuklarım için Allah'tan rahmet dilerim ve onların hiç unutulmayan acısını yaşıyorum. Anneleri Habibe Can."

"Rahat uyu kardeşim orada yalnız değilsin. Binlerce şehit verdik. Biliyorum, bize uzaktan bakıyorsun. Her anımda yanımda olduğundan o kadar eminim ki. Hala varlığını hissedebiliyorum. Burada her şey aynı, 8 yıl sonra değişen hiçbir şey yok. Herkes unuttu biliyor musun depremi. Kimsenin umurunda değil artık. Bir tek bizler unutmadık. Yürekleri acıyla dolu olanlar unutmadı. Seni çok seviyorum güzel gözlüm, güzel kardeşim. Huzur içinde uyuyun. Seninle birlikte kaybettiğimiz binlerce insanımız için dua ediyorum. Hep anıyorum. Huzur içinde yatın. Gözyaşlarım hepiniz için. Volkan Gümüşpala'nın ablası Müge Özer."

"1999 17 Ağustos depreminde hayatlarını kaybeden annem, babam ve sevgili kardeşim ve tüm deprem şehitlerinin ruhları şad olsun. Onları çok özlüyoruz. Allah bir daha böyle büyük bir acıyı Sakarya'mız ve yurdumuz insanına yaşatmasın. İsmet Poğaoğlu."

"Babacığım bizi bıraktığın için çok üzülüyorum. Şu anda senin özlemini çekiyorum. Lütfen beni bir daha bırakma. Mezarında rahatlığını istiyorum. Mezarına gelemediğim için özür diliyorum. Babacığım seni çok seviyorum. Samet Çaylak."

AA