Çivi çiviyi söker!

Bugün "tarafsız" olayım!
Acı acı, gülmeyeyim de, söyleneyim.

Muhtıra gölgesinde siyaset ve miting yapmayı "bağımsız" politika diye yutturanlar...
Genelkurmay'dan çıkan her sözü buyruk sayıp kuyruk sallayanlar...
Ne cumhuriyet, ne halk, ne parti ne de demokrasi namına bu hallerinden pek utanç duymayanlar...
Şimdi mırın kırın söylenip duruyor:
Hükümet ile Genelkurmay anlaşmış, filancaya devlet kasasından zırhlı araç alınmış, ötekine alınmamış.
Demek siz böyle sivildiniz, biz duymadık.
Öyle sosyaldiniz, haberimiz olmadı.
Şöyle demokrattınız, hiç fark etmedik.

Darbeler, muhtıralar gölgesinde akademisyenlik yapmayı "bağımsız" üniversite diye yutturanlar...
Hakkı yenen soldan sağa hocaları, 1402'lerle filan uzaklaştırılan meslektaşlarını, kolayca atılan öğrencileri, kapıdan sokulmayan kızları hiç umursamayanlar...
Buyruklar, dogmalar, sınırlamalar, yasaklar altında "ilim, bilim" yaptığını sananlar...
Özgürlük kurumlarını tahakküm, korku ve yalakalık medreselerine çevirenler...
En azından bunların bir kısmı ya da bir kısmı böyle olanlar...
Şimdi mırın kırın söylenip duruyor.
YÖK ile Çankaya, türbana karşı çıkmış rektörleri eliyormuş.
Demek siz böyle hep baskıya, müdahaleye karşıydınız, biz duymadık.
Öyle özgürlükçü, bağımsız, özerklik tutkunu idiniz, haberimiz olmadı.
Şöyle cesurdunuz, başkaldırandınız, hiç fark etmedik.

Çivi, çiviyi söküyor.
Çitileniyor, bütün kurumlar.
Toz kalkıyor, yaldızlar dökülüyor.
Ruhların sefaleti sefaletin ruhlarıyla kapışıyor.
Demokrasiyi tramvay sayabilmiş bir gelenek... tramvayı cumhuriyet diye yutturmuş bir göreneği sinir ediyor.
Kendisini hancı saymaya başlayan yolcular, onları yolcu bile saymamış hancıları oynatıyor.
Dışlananlar dışlamayı öğreniyor.
Dışlayanlar dışlanmayı öğreniyor.
Şuraya yazıyorum:
Aha, bunlar da bize ders olsun!