Kayıplarımızın kazandırdıkları

Önce Suna Pekuysal'ın haberi geldi geçen hafta... Onun enerjisinde ve hevesinde bir insan için 75 yaş, ortalıklardan çekilmek için erkendi. Çocuk yaştan bu yana tozunu yuttuğu sahnelerden, sayısız siyahbeyaz Yeşilçam filminden kalan deste deste kıymetli anılar, yaşanmışlıklar ve üretilmişlikler bir yana beş yıl önceki 'İnşaat' filmindeki hafif tekinsiz ama illa da sevimli ihtiyar komşu rolüyle alkışları fazlasıyla haketmişti.

YUSUF ŞAHİN DE ÖLDÜ
Bir nevi eski kuşaklara mal ettiğimiz o zarafet vardı. Ortalıklarda şikayet etmeden ama kibarca sözünü de esirgemeden ve bilakis fırsatları doya doya değerlendirerek sanatını icra etmeye bakardı. İşin mizahını yani hayatın ironisini gayet farkına varmışcasına gülümser, güldürürdü. Ya da biz öyle tanıdık. İyi ki tanıdık... Yusuf Şahin ise 4 gün önce aramızdan ayrıldı... Bir ay önce geçirdiği beyin kanamasının yarattığı tahribata yenik düştüğünde 82 yaşındaydı. Filmlerinde Mısırlı olmanın anlamını vurgularken, İngiliz istilasıyla pompalanan ve din-politika misali çalkalanmalarla tarumar olan memleketindeki istikrarın ancak hoşgörüyle sağlayabileceğini savundu durdu. İskenderiyeli Hıristiyan bir ailenin çocuğu olarak doğdu... Arap sinemasının en büyük yönetmenlerinden birisi olarak filmleri en çok Fransa'da baştacı edildi. 50 yılda, yaklaşık 40 filmle dünya sinemasında yerini aldı, Cannes misali büyük etkinliklerde 'Yaşam Boyu Onur' ödülleriyle takdir edildi.

AKTÖRLERİ DESTEKLEDİ
İlk rolünü verdiği Ömer Şerif gibi aktörlere desteğini hiç azaltmadı. Yönetmen, senarist ve aktör olarak yaşamının sonuna dek aktif oldu ve "Geride bir şeyler bırakmak istiyorum" sözleriyle de ilk dönemki başarılarına ulaşamasa da her daim sinema yapmayı sürdürdü.