Koşu bandımı götürdüler, en çok ona kızdım

- Sanırım birlikte yaşayamıyorsunuz şu anda...
- N.E: Şu aralar borçlardan ötürü bir arada oturamıyoruz. Tahmin ediyorum bu borç 70-80 bin YTL civarında. Sualtı rekorları var ya "Paraya ihtiyacı olduğu için rekor kırıyor," denildi. Ben oradan kazandığım parayla borçlarımı ödüyorum. Bir arkadaşım "Sen bir eğitimcisin, seni ticarete sokup dolandıran devlet utansın," dedi. 250 bin talebe yetiştirdiğimi biliyor musun?

- Ne yapmayı düşünüyorsunuz?
- N.E: Tuluhancığım, beş gün beş gece sualtında kaldım. "Biraz para kazanırım da borçlarımı öderim," diye düşündüm. 17 bin YTL de oradan içeri girdik, rekoru kırmak için bütün masraflar bana kaldı. Oysa Amerikalıdan, 1 saat 35 dakika daha fazla kalmıştım suda.

- Yeni denemeniz olacak mı?
-N.E: Şimdi Boğaz Köprüsü'nden atlamak istiyorum, paraşütle. Sponsor firmanın adı yazacak. Büyük firmalara mektup yazdım, hiçbirinden cevap gelmedi. Bir de Hopa'dan İskenderun'a üç ayda kano ile gitmek istiyorum. Hem böylece kafamı da dinlerim. Fatma beni öyle kabul etti. Hacizleri falan biliyordu ama bu kadar çok olduğunu bilmiyordu.
- F.E: Durumunun bozuk olduğunu biliyordum.

- Buna rağmen kabul ettiniz.
- F.E: Evet, çok seviyordum. Hâlâ da çok seviyorum. Bitecek hepsi bir gün.
- N.E: Fatma yabancı olduğu için, hacizler geldiğinde çok korkuyordu. Hapse götürürler sanıyordu. Ben neye kızıyorum biliyor musun? Benim koşu bandımı götürüyorlar. Ben bir SAT komandosuyum. Ha benim silahımı almışsın, ha koşu bandımı almışsın... Benim koşu bandımı, bisikletimi alarak beni yerin dibine sokuyorsun, o zaman ben nasıl para kazanacağım? Sen beni zor duruma düşürürsen borcumu ödeyemem ki...