Nasıl 'Alın, boğazımı kesin' derim!

- Bu kadar boşvermişlik doğru mu, insanın tedavi neyse onu yapması gerekmiyor mu?
- O kadar da boşvermedim, "Benim şartlarım belli, bu şartlar içinde hastalıkla savaşırım," dedim. Prof. Dr. Erkan Topuz'a gittim. Bana müthiş bir beslenme reçetesi önerdi. Valla iki aydır onu uyguluyorum, 100 metre koşacak gibiyim, bütün beslenmem değişti. Bitkisel tedavi kullanıyorum.

- Beslenmeniz nasıl değişti?
- Ben kebapçıdan çıkmazdım. Şimdi, iki ayda üç yaşında bir ineğin yiyebileceği kadar ot yedim. Ben çok az meyve yerdim, artık meyve elimden düşmüyor. Rezene, keten tohumu, susam, çörek otu... bunların tadını yeni öğrendim. Her gün bademimi, cevizimi yiyorum, esmer makarna kullanıyorum, dopingli atlar gibi oldum. Karnabahardır, enginardır, Brüksel lahanasıdır, onlara dadandım. Süt yok, yasak, içmiyorum. Bir de şu sigarayı bırakamadım bir türlü.

- Doktorlar başka tedavi alternatifi önermiyorlar mı, kemoterapi, radyoterapi yapılamaz mı?
- Boğazımı delmekten başka yolu yok. Kemoterapi yokmuş, radyoterapi daha önce gördüm, o yüzden tekrar göremezmişim. Ben hayatım boyunca kendi inisiyatifimle hareket ettim, bana zaten bir tahtası eksik derler, normal değilim ki normal tedavi yollarını kabul edeyim.

- Etrafınızda sizi ikna edebilecek bir yığın insan var, onlar da söz dinletemediler mi?
- Hasta olduğumu öğrendikleri için pek çok arkadaşım arayamıyor, tedirgin oluyorlar. Hiç sesim çıkmayacak zannediyorlar. Telefon açanlar, "Savaş sen sus, biz sadece yapabileceğimiz bir şey var mı?" diye aradık diyorlar. Ergun Babahan hasta olduğumu yazdı, telefonum susmadı, herkes hastaneye ziyaretime gelmek istiyor. Sesim telefonda iyice kötü çıkıyor, derdimi anlatamıyorum. "Hastanede değilim, Taksim'deyim gelin," diyorum. Bu hastalık tuhaf, grip gibi, hatta nezle gibi... Benim her şeyim normal, hiçbir sorunum yok sesim dışında. Şimdi bu durumda ben nasıl bıçak altına yatarım. Nasıl "Alın boğazımı delin," derim.