Bir tarihtir Altındağ

Ahmed Arif demiş ki:
"Gecekondularda hava bulanık puslu,
Altındağ gökleri kümülüslü."
Attila İlhan demiş ki:
"Ulan Ankara ben senin oğlun değil miyim,
kasketimin altında tepeden tırnağa bozkır,
gönlümde ıslık ıslık bir türkü çağrılır."

Altındağ...
Cumhuriyet'in kuruluş yılları Ankara'sının "gözbebeği." İlk Meclis burada.
Kale burada. Hacıbayram burada. Vehbi Koç'un bakkal dükkanı burada.
Cahit Külebi demiş ki:
"Cebeci köprülüklerinin korkulukları,
Kara boyalı,
Daha böyle köprülerden çok geçersin,
Cahit Külebi."

Eskiden "TV mi vardı?"
Liderler "er meydanı misali" Cebeci'de kapışırlardı.
"Numune Hastanesi'nin" önünde. Ya da "Cebeci çayırında."
Ve 1950 öncesinde bakanlar, büyük işadamları, müsteşarlar "Ankara'nın Cebeci'sinde Altındağ semtinde" otururlardı.

Cemal Süreya'nın "Ey Ankara / ey iyi kalpli üvey ana" dediği yer "işte burası."
Nâzım Hikmet'in şiirinde "mahkûmlar, Ankara garında trenden inerler."
Jandarma nezaretinde "hapishaneye doğru" ilerlerler.
Mahkûmlardan "tesfiyeci Fuat" bir ara durur. Ve sesini yükseltir: "Ben beğendim Ankara şehrini kardaşlar."
İşte o "tarihi gar" da Altındağ'da. Nâzım'ın bahsettiği ve şimdilerde "kültür müzesi yapılmak istenen" Ulucanlar Hapishanesi de.

Altındağ'da, Mehmet Akif Parkı'nın hemen karşısında bir "hamam" var: 1600'lerden kalma "Tarihi Karacabey Hamamı." Hâlâ "kullanımda." Altındağ'a uzanmışken "hamama da gittik."
Aklımıza Orhan Veli'nin "Altındağ şiirinin" son bölümü geldi:
"Lağamcının hamam rüyasıdır,
Rüyaların en güzeli,
Uzanır yatar göbek taşına,
Tellaklar gelir dizilir yanıbaşına,
Biri su döker,
Biri sabunlar;
Elinde kese sıra bekler biri,
Yeni müşteriler girerken içeri,
Lağamcı,
Pamuklar gibi çıkar dışarı."

"Ey Altındağlı" dedik, Hamamönü'nde, tarihi hamamın önünde birine:
- Orhan Veli o şiiri bu hamamda mı yazmıştı?
- Kusura kalma kardeş, kim dediniz, tanıyamadım... Orhan Veli mi?.. Ne iş yapar, esnaftan biri mi?