Beterin beteri var

Alınan yenilgi ağırdı hafta arasında. Ama seyircisi yalnız bırakmamış Galatasaray'ı. İhtimal, bunda ezeli rakibin puan kaybının etkisi de var. Ama aynı etki sahayı ve teknik heyeti 'kapsama alanına' almamış gözüküyor. İşçi pazarından 'haftasonu maç var, 11 kişi gelsin' desen sahadakinden uyumlu olur muhtemelen. Son beş maçın değişmezleri, ancak en önemli arenadan elenince değişmiş. Başlama düdüğü ile beraber sahada bir 'şey' başlıyor. Ama futboldan çok '18. Geleneksel Horon Tepme Müsabakası' ile bilmem kaçıncı güreş şampiyonası arasında bir yerlerde kalıyor. Önce bir kaleye koşuyorlar 20 kişi tokuşa çarpışa bir arada. Sonra haldır haldır öbürüne. Herkeste bir acele... Top da çalınıyor arada ama o kadar amaçsız ki herkes pası rakibe atıyor. İlk yarıyı sıkıp suyunu çıkartsan pozisyondan sayılacak tek vuruş yok. +47'de kazanılan frikiği Erhan'ın kullanıp, tereddütsüz kaleye yollaması hariç... Skorun ikinci yarıya yansıması gerilmiş bir Galatasaray oluyor. Bir de maça sağ bek başlayıp ön liberoya çekilen Barusso; Emre, Serkan'la değişince tekrar 'olmamış' bek oluyor... Serkan'ın girmesiyle ilk yarıda hiç olmayan sağ kanat biraz 'çırpınmaya' başlıyor. 55'te Lincoln ceza sahasına getirdiği topu üç kişi arasından zorluyor ama atamıyor.

GÖKTEN ÜÇ ELMA DÜŞMÜŞ...
60'ta Şükür, Carrusca ile değişince Galatasaray'da oyun düzeni gidiyor, yerine Orkun hariç herkesin golü zorladığı bir curcuna geliyor. Ama Kasımpaşa iyi direnince sonuç getirmiyor. O kadar ki değil kalecileri, 65'te Karan'ın sert şutuna engel olan kale direkleri bile geçit vermiyor. Harcananlar arasına 73'te Hakan'ın, 74'te Nonda'nın kalecide kalan vuruşları da ekleniyor. Bir tane de 82'te Karan kaçırıyor. Sonuçta masal şöyle bitiyor: Lig sonuncusu, sadece 3 galibiyeti olan Kasımpaşa 'lider'i kendi evinde yenerken gökten üç elma düşüyor. Biri 'Şampiyon Galatasaray, ikinciyi konuşalım' diyenlerin, biri 'akıl yaşta değil baştadır'ı savunanların, sonuncusu da 25 kişilik kadro 'kurup' da bir takım bile çıkartamayanların başına...