Elbisesini diktiğim adam karşımdaydı

* Mağaza müdürlüğü ile sahne hayatının birbirine karıştığı oluyor mu? Bu dengeyi nasıl sağlıyorsunuz?
Bunu çok güldüğüm bir anımla anlatmaya çalışayım: Sahneye çıkmaya başladığım ilk senelerdi. Saat 22.00'de Akmerkez Vakkorama'yı kapatıp Keops'a sahne almaya gideceğim. Ama saat 20.00 civarı çok detaylı müthiş bir tadilat teslim etmemiz gerekiyor. Müşteri, "Önemli bir yemeğim var oraya yetişmem lazım" diyerek sürekli baskı yapıyor. Ben de benim de sahnem var oraya yetişmem lazım diyemiyorum. Keops'u aradım, durumu izah ettim. Mekanın dolu olduğunu söylediler, "O zaman sazlar çıksın ben geliyorum" dedim ve müşteri kapıdan çıkar çıkmaz koşa koşa Keops'a gittim. Neredeyse iş kıyafetimle çıkıyordum sahneye, elimde mikrofon düğmelerimi iliklemeye çalışıyorum. Sahneye çıktım hareketli bir şarkıyla coşarken, kafamı bir çevirdim, az önce bana elbisesini diktiren adam orada oturuyor. Orkestrayı durdurdum. "Hani önemli bir yemeğin vardı" dedim. Adam da; "İnanamıyorum, biraz önce paça ölçüsü alıyordun. Şimdi şarkı söylüyorsun" diye şaşırdı. Seyircilere durumu anlattım. "Bu yüzden geç kaldım" dedim. Gülmekten kırıldık.