Şu çılgın Türkler

Kupa derbisinin üç önemli mesajı şudur;
A-Bir tarafta dünya starlarıyla sahaya çıkan (Marco ve Wederson'u da sayarsak 8 yabancılı) bir Fenerbahçe... Öteki tarafta ise 11 Türk oyunculu (7 tanesi de henüz çaylak) Galatasaray... Demek ki 11 yabancı isteyenlerin görüşü doğru değil!
B-Böyle büyük derbide futbol ortada kalırken üç oyuncu parladı: Mehmet Topal, Emre Güngör ve Arda Turan.
C-İşte Fenerbahçe bu. Daha ötesi yok. Ama Galatasaray bu değil ki. Song, Nonda ve Lincoln'ün rövanşta oynayacak olması çok şeyi değiştirir.
Şeytanın avukatlığını yaparsam, şunlar gözümden kaçmadı:
1-Brezilya Ulusal Takımı'nın patronu Dunga'nın maçı izlemesi pozitif enerji verir; Carlos ve Alex hocalarına şov yaparlar diye düşünmüştüm. Yanılmadım, yanılttılar.
2-Türk Ulusal Takımı Patronu Terim, İsveç maçı kadrosunu bu derbiden sonra açıklasa olmaz mıydı? Mesela Galatasaray'ın genç oyuncuları daha çok motive olmaz mıydı?
3-Acaba diyorum iki ön libero Mehmet Topal ile Marco Aurelio'nun futbolu kime ne mesaj verdi? Mesela Dunga, " Ah be ben nasıl da kaçırdım şu Marco'yu " diye düşündü mü?
4-Şu anlaşıldı ki Fırat Aydınus'un bu maça verilmesinin nedeni tarafsızlığı. Yani Beşiktaşlı oluşu mu? Yalnız şunu bir yere not edin. Semih Şentürk'ü arkadan tekme ile sakatlayan Servet Çetin'e niye kırmızı yok? Neden ve niçin topu yumrukla çıkaran Lugano'nun pozisyonuna (Ofsayttan önce) penaltı yok?
5-Galatasaray Başkanı Sayın Özhan Canaydın niye maça gelmedi? Yine Sayın Aziz Yıldırım'ın elini sıkarım (6-0'lık maçta yapmıştı ya) korkusuyla mı derbiye gelmedi?
6-Maçın iki teknik adamına iki eleştiri getiriyorum. Zico oynanmamış maçı, oynamış ve farklı kazanmış gibi bakmış. Bu hata. Feldkamp ise maç oynanırken cesur kararlar alır, savunmaya çakılı oynamak yerine hücuma çok oyuncu çıkarabilirdi. Korktu. Cesur olsaydı belki de maçı kazanırdı...

MESAJ: Feldkamp beraberliği garantilemek için maçın en kritik anında radikal karar aldı. Hakan ŞükürAyhan Akman değişikliği ile iki ön liberolu, tek santrforlu oyuna döndü. Sözüm Şükür'e; Futbolunun sonuna geldin, hala oyundan alınmayı içine sindiremiyorsun. Kafa sallıyor, yerine giren oyuncunun boynuna sarılmıyorsun. Bu hırs ve " Ben yoksam hiçbir şey yok " demek kişiliğin olmuş. Yazık!