kapat
Üye OlÜye Girişi
Bugünkü SABAH Gazetesi
  |  Benim şehrim | 20 Ocak 2008, Pazar
Son Dakika
ARAYIN
Google
Google Arama
atv
ABC
Minik Merve annesine, çektiği tüm sıkıntıları unutturmuş.

İlk defa bir ameliyattan çıktığımda bir şey kaybetmedim, kazandım

04.11.2007
- Hamilelik sırasında kanserin yeniden ortaya çıkıp başka yerlere sıçrama ihtimali çok yüksekti, buna nasıl cesaret ettiniz, biraz delilik değil mi? Hiç mi kendinizi düşünmediniz?
- Anne olma isteği öyle garip bir duygu ki kimse önüne geçemiyor. Bence kanser bile bendeki annelik duygusunu frenleyemedi. Düşünün, 15 yaşında bir çocuk "Kansersin," dendiğinde neden "Çocuğum olacak mı?" diye sorsun. Ben hep anne olmak istemiştim. Tedavimi inatla sürdürürken, memelerim alınırken, hep "Olsun, anne olabileceğim hâlâ," diye kendimi teselli ettim.

- Hiç ümidinizi kaybettiğiniz oldu mu?
- Evet, "Artık anne olmam zor," dediğim zamanlar oldu ama bu duygudan çabuk kurtuldum. Her şeyin bir vakti varmış. Ama inanın, Merve'yi kucağıma aldığımda bütün çektiklerimi unutuyorum. O benim meleğim.

- Meme kanseri kalıtsal bir hastalık. Kızınız olacağını öğrendiğinizde, onun da bu hastalıkla savaşmak zorunda kalabileceği ihtimali sizi korkuttu mu?
- Merve'nin kordon kanını saklattık. Hiç istemem ama böyle bir riskle karşılaşırsa, o bana göre daha şanslı olacak. Üstelik o büyüyene kadar, eminim bu hastalığa karşı çok etkili ilaçlar bulunur. Belki de meme kanseri artık önemli bir hastalık olmaktan çıkar.

- "Keşke erkek olsaydı," dediğiniz oldu mu?
- Olmadı, hem meme kanseri erkeklerde de görülen bir hastalık.

- Bebeğini emzirememek bir anne için ne kadar zor?
- İnsan kendini sorumlu hissediyor. Anne sütü alamamak bebeğimin sağlığını nasıl etkiler bilmiyorum. Buna üzülüyorum. Ama mamasını ben hazırlıyorum. Onu kollarımın arasına alıp mamasını veriyorum. Yaşadıklarımdan sonra memem olsaydı ve süt vermeye cesaret edemezdim. Bu içgüdüsel bir şey. Kızıma veremeyeceğim tek şey anne sütü...

- Doğuma giderken korktunuz mu?
- Hayır. Düşünün 15 yaşından beri bıçak altına yatıyorum. Bazı ameliyatlarım dokuz saat sürüyor, her seferinde benden bir parça alınıyordu. Hayatımda ilk kez bir ameliyata sevinerek gittim. Bu benim gittiğim tek mutlu operasyondu. İlk defa bir ameliyattan çıktığımda bir şey kaybetmedim, bir şey kazandım.
Haberin fotoğrafları