Hayata el koyan ölü kadın öyküleri

Kore sinemasından gelen bir korku filmi daha... Bu sinema, melodram ve korku türlerini ana hedef olarak seçmiş gözüküyor. Melodram/aşk filmi türünde başta Kim Ki-Duk filmleri olmak üzere çok iyi şeyler yaparken, korku türünde kimi ilginç filmlere karşın, bence genelde aşırı stilizasyon (üslupçuluk) ve cilayla boğulmuş yapıtlar üretiyor. Sinema eğitimi almış Jung kardeşlerin bu ilk filmi, buna tipik bir örnek. Film, kabaca ölülerle ilişkilerimiz ve onların hayata müdahale etme yeteneği teması üzerine kurulu. Yaşlı bir doktor, yıkılmak üzere olan eski bir hastanenin albümüne dalıyor ve 1940'larda orda, özellikle hastane morgu çevresinde olup biten garip ve ürkünç olayları hatırlıyor. Böylece, sevdiği adamı çekip kendi dünyasına alan, aşktaki rakibesini yok eden 'ölü kadınlar', geçirdiği korkunç bir kazadan sonra hayalete dönüşmüş bir küçük kız gibi figürler ortada dolaşmaya başlıyor ve erkeklere zor anlar yaşatıyor! Filmin işçiliği kusursuz. Öylesine estetik, şık ve özenli görüntüler, öylesine hesaplı kamera hareketleri var ki... Kardeşler okullarında çok şey öğrenmişler. Ama temel bir şeyi öğrenememişler: Sinema, hele tür sineması, sonuçta popüler bir sanattır ve bir korku filmine giden sıradan bir seyirci, bulmaca çözmeye değil, iki saat boyunca adam gibi korkmaya gider. Bu aşırı entelektüel çaba bu yüzden tökezliyor ve o ince işçiliğine karşın, bir tatmin duygusu getirmiyor. Bilmiyorum, belki türün mutlaka yenilik arayan meraklıları sevebilir. Ben, kendi hesabıma, eve gidip ve DVD arşivime dalıp eski usûl bir Boris Karloff filmini, Roger Corman'ın Edgar Allan Poe uyarlamalarından birini ya da yakın zamanın Diğerleri, İskelet Anahtar, Gizemli Parçalar gibi gerilimlerinden birini izleme ihtiyacı hissettim...

Kabir Hikâyeleri **
(Gidam/ Epitaph)/ Yönetim ve senaryo: Bum-Sih Jung, Sih Jung/ Görüntü: Youn Nam-Joo/ Müzik: Park Yong-Nan/ Oyuncular: Kim Tae-Woo, Kim Bo-Kyung, Jin Goo, Lee Dong-Kyu/ Güney Kore filmi.