Ankara'nın rüzgârsız günleri

Rakamlara fazla boğulmayalım ama...
Yine de kısa bir "siyasi aritmetik" turu atalım.
Seçimin üzerinden "117 gün" geçti.
Ahmet Necdet Sezer'in, Recep Tayyip Erdoğan'a "yeni hükümeti kurma görevini vermesinin" üzerinden de 103 gün.
Ancak yeni hükümeti Sezer değil, Abdullah Gül onayladı.
Gül'ün "onayının üzerinden" geçen gün sayısı "79."
Hükümet programının TBMM'de okunmasının üstünden "76 gün geçti."
TBMM'deki "güven oyunun" üstünden de "72 gün."

Demokrasilerde bu süreler önemlidir. Bu kadar süreden sonra bir "ataklık" görülür.
Hele de iktidar partisi "oy patlamasıyla" gelmişse.

"Böyle patlamalar" her partiye, her lidere nasip olmaz.
Çok partili demokratik yaşamımızda "3 kişiye" kısmet oldu:
Adnan Menderes, Demirel ve Recep Tayyip Erdoğan'a.

AK Parti 2002'de "şimdiki gibi oy patlamasıyla" gelmemişti ama...
İlk 1 ayda, 2 ayda, 3 ayda, 100 günde "rüzgar gibi esmişti."
Şimdi ise...
Bir "durgunluk, tutukluk" içinde.

Yönetim bazen "reform" diyor.
Ama bir de bakıyorsunuz "iki adım ileri, bir adım geri."
"Sürdürülebilir reform" yok.
"Daha çok demokrasi, siyasetin demokratikleşmesi, çalışanların yönetime katılması, parti içi demokrasi" gibi hamleler yok.

Seçimden bu yana "yeni bir açılım adına" sadece "yeni Anayasa" denildi.
Ama onda da "taktik hata" yapıldı. "Olay" ayağa düşürüldü.

Bir iş nasıl başlarsa öyle gidermiş.
Bu dönem "durgun başladı."
Akıl vermek gibi olmasın ama "gaza basmakta fayda var."