Türkiye'nin oyun planı

Dağlıca'daki pusu haberi geldiğinde 1.5 yaşındaki oğlumla birlikteydim.
İçim cız ederken bir yandan 23 yıldır dinmeyen bu kanın daha ne kadar akacağını düşündüm.
Oğlum askerlik çağına geldiğinde yine böyle bir çatışma ortamında mı askerlik yapacak, geceleri çalacak telefonun korkusuyla mı uyuyacağız diye...
Şehit düşen gençlerimizin resimlerine bakarken onları özenle büyüten, terlediğinde bile sırtına havlu koyan annelerini düşündüm. Bir de evlatlarının şehit düştüğü haberini aldıklarında yaşadıklarını...
Bu kirli çatışmayı durdurmamız gerekiyor.
Bu işi sadece askere havale edip, sahada üstünlük kazandığımız an her şeyi unutup yaşamaya devam edersek bunu başarmamız mümkün mü?
Bu ülkenin gençlerini eline silah alıp dağa çıkmaya iten nedenleri sorgulamadan, terörün insani kaynağını kurutmadan bunu başarmamız kolay görünmüyor.
Evet, askeri alanda bugün acilen atılması gereken adımlar var.
Ama bir gerçeği kabul edelim, Kuzey Irak'a girip binlerce militanı öldürsek bile yerini almaya hazır yenileri oldukça, bu pusular, acı haberler gelmeye devam edecek.
PKK'nın bir oyun planı var.
Bizi Irak bataklığına çekip Kürt-Türk savaşı çıkarmak istediği net bir şekilde görülüyor.
Bölge haritalarını yeniden çizmek isteyen, petrol fiyatlarının artmasından çıkar sağlayan güçlerin de bu planı desteklediği anlaşılıyor.
Bizim de hem kısa vadeli, hem uzun vadeli bir eylem planımız olmalı.
Birincisi sınırlarımızın, insanlarımızın güvenliğini sağlamak, Irak'tan Türkiye'ye sızmaları engellemek elbette.
İkincisi ise terörün insan kaynağını kurutmak, gençleri elde silah dağa çıkmaktan vazgeçirecek adımları atmamız gerekiyor.
PKK'ya açıkça sahip çıkan Irak yönetimi ve Barzani ile nasıl bir ilişki kuracağımızı, bölgeye nasıl yaklaşacağımızı net bir şekilde belirlememiz gerekiyor.
Türkiye bölgenin önemli bir gücü.
Yolu terörle kesilmek isteniyor ve bunu yapanların planı var.
Biz uzun vadede ne yapacağız, ona karar vermemiz şart.