'Hayatımı adadım, her kadın yapamaz'

- Nasıl bir kadın olsaydı, Orhan Bey'le yapamazdı?
- S.E: Fevri, geçimsiz, kıskanç bir kadın Orhan Bey'le yapamazdı. Tatile gidiyoruz, "Orhan, canım, sevgilim," diye her yaştan kadın yanımıza geliyor. Mutluluk duyuyorum, çünkü kadınlar ona ilgi gösteriyor ama Orhan beni seviyor. Hayranları gelir, fotoğraf çektirir. Onu saygıyla beklerim. Böyle alıştım. Başta böyle kabullendim. Bu Orhan Bey'in işi. Orhan Bey sevenleriyle var. Bunu biliyorum. Onu hiç kıskanmadım, inanın. Belki farkında, belki değil. Yaşamımı onun yaşamı üzerine kurdum. Her kadın yapamaz.
- O.G: Topluma mal olmuş bir kişiyim. 40 yıldır mesajlarımı halka veriyorum. Benim yanımda olan birinin benden beklenen ilgiyi halka vermemi istememesi olmaz. O zaman benimle olmaması lazım. Bunu anlayışla karşılayıp "Ben fedakârlık yapıyorum," diyen biri, içine ata ata öfkeli olur, eşine öfkeli davranır.

- "Aile hayatlarını ihmal etmek, büyük insanların kaçınılmaz kaderidir," diye bir söz var. Aile hayatınızı ihmal ettiğiniz hiç olmadı mı Orhan Bey?
- O.G: Yaşamların en mutlu edeni, en doğru olanı aile hayatıdır. Doğru hayatlar daha ziyade aile hayatı içinde aranır. Ama bunları bazen yeteri kadar kuramayanlar vardır, mesela Atatürk. Aile hayatını istediği gibi kuramamış. Sonra vazgeçmiş. Onun ailesi Türkiye, insanlık ve Türkiye. Türkiye Cumhuriyeti'yle evliydi o. İki yıl evli kaldı Latife Hanım'la.
- S.E: Orhan'ın hayatı müzik. Çalışmaya başladığı an kaşları çatılır, heybetli saz elinde küçülür. Hiçbir şey kalmaz. Yaşamımızda kendimize ayırdığımız zamanlarımız olmuyor. Orhan'ın çalışmaları daha önce gelir. Geçen sene hiç tatil yapmadık mesela. Ne yaz, ne bayramda, ne yeni yılda... İş hayatı, saygı duyarım, üzüldüğüm halde sesimi çıkaramam.
- O.G: Bilmeden ailemi ihmal etmiş olabilirim. Müzik ve sazımla bütünleştiğim zamanki ortamımla hiçbir şeyi çarpıştırmak istemedim. Hepsinin yeri ayrı. Kıyaslama yapmaya şiddetle karşıyım.

- "Eşim müziğim kadar değerlidir," diyor musunuz?
- O.G: Şüphesiz.