Sanat şimdi de dizimizin üstünde

Dünyanın en önemli teknoloji şirketlerinden Sony, geçtiğimiz hafta bir basın duyurusu yaparak yeni üreteceği VAIO dizüstü bilgisayarlarının bazı modellerinin tasarımlarını, 37 yaşındaki New Yorklu sanatçı Maya Hayuk'un yapacağını açıkladı. Ukrayna göçmeni bir ailenin çocuğu olan Hayuk'un çocukluğu Baltimore'da geçmiş. Gençliğinde punk kültürüne ilgi duymaya başlayan, ortaokul ve lise yıllarını Boston, Toronto, Odessa ve Ukrayna'daki okullarda geçiren Hayuk, diplomasını kavramsal sanat alanında aldıktan sonra, Avrupa, Sovyetler Birliği ve Kuzey Afrika'ya yaptığı seyahatlerle bakış açısını genişletme imkânı bulmuş. En sonunda San Francisco'ya yerleşen Hayek, kaykaycılar, sörfçüler, snowboard manyakları ve punk'çıları bir araya getiren 'withitgirl' sitesini ve dergisini kurdu. 2005 yılında, Hayuk Pittsburgh'da kaykaycılar için dev bir pistin inşa edilmesine ön ayak olduktan sonra, burayı kendi resimleriyle doldurmuş. Ardından San Francisco'da bulunan Hotel Des Arts'ın bir odasına yerleşip, odanın bütün duvarlarına resimler yapmış.

DİZÜSTÜNDE SANAT
Hayuk'un sanatla hayatı iç içe geçiren bu çalışmaları, daha önce böylesine büyük bir destek görmemişti. 60'lı ve 70'li yılların 'psychedelic' tabir edilen ruh haliyle yapılmış, geometri ve el sanatlarını ön plana çıkaran Hayuk'un eserleri, Sony VIAO serisinin iki modelinin üzerine basılacak. 'Grow' ('Büyü') modelinde yeşil, mavi ve çiçekleri hatırlatan mor renk yoğun biçimde kullanılmış. 'Never Stop' ('Asla Durma') modeli ise, 70'li yılları akla getiren rengârenk şekillerle kaplanmış. Dizüstünün iç kısmında, yine Hayuk'un hazırladığı özel olarak hazırlanmış oyma işi bir bölüm var. Kutudan ayrıca Hayuk'un imzasının bulunduğu bir belge de çıkıyor.

WARHOL'UN İZİNDE Mİ?
Sanatla işlevselliğin bu birleşimi, pek çok kişinin aklına bir pisuarı sanat eseri olarak sergileyen Fransız sanatçı Marcel Duchamp'la, seri üretim konserve kutularını aynı şekilde sanat eseri olarak sunan Andy Warhol'u getiriyor. Ama bu defa roller değişmiş durumda; ne de olsa sanat eseri, bir şirket tarafından sipariş ediliyor ve bir satış unsuru olarak kullanılıyor. Bu olay, sonuç olarak büyük şirketlerin sanat tarihinden çok şey öğrenmiş olduklarının ve buna karşı daha da yenilikçi işler yapacak sanatçılara duyulan gereksinimin bir kanıtıymış gibi duruyor.