'Birbirimizin ayağına basmadık'

- 34 yılda birbirinize neler öğrettiniz?
- K.T: Yeniden evlenecek olsak, yine birbirimizle evleniriz. Aramızda telepati bile gelişti. Hanımın bazen ne istediğini hissederim mesela.
- Ö.T: Geçen gün evde oturuyoruz, "Keşke dondurma olsaydı," dedi kızım. Kapı çalındı ve bir paket dondurmayla eve girdi. Eşimden, şunu öğrendim: "Dinlenmek, meşguliyet değişikliğidir," der. Eşim meşguliyet değiştirerek dinlenir. Ağzından hiç "yorgunum", sözünü duymadım. Beni zaman zaman küçük sürprizlerle şaşırtır.

- İstanbul kadar bir arada kendinizi iyi hissettiğiniz ikinci dünya başkenti hangisi?
- Ö.T: İstanbul'la hiçbirini kıyaslamam.
- K.T: İş için gittiğimde en son Paris'te birlikte yürüdük.
- Ö.T: Champs Elysees çok güzeldi.

- İşinizin en eğlenceli kısımlarından biri de nikâh kıymak. Çiftlere nikâhtan önce ya da sonra söylediğiniz özel bir şey var mı?
- K.T: Evlendirdiğim bir çiftin boşandığını duydum. Sonra biri tekrar evlendi, şahidi olmamı istedi. Üzüldüm, işim de vardı, gidemedim. Gelin ve damada bakarken hep kendi nikâhımı hatırlar, çok mutlu olmalarını dileyerek mutlaka besmeleyle imza atarım.

- Nerede evlendiniz?
- Ö.T: Beyoğlu'nda, Tünel'de.

- Kim kimin ayağına bastı?
- Ö.T: Basmadık, önceden konuştuk, "Basmayacağız," dedik. "Kararlarımızı birlikte alacaktık" çünkü.
- K.T: Ha ha ha.