Tabloların peşinde

Cesare Trevigne, dedesinin eserlerine karşı sorumluğunu ilk defa 18 yaşında gittiği Zonaro sergisinde anlamış. Cesare, "Oyuncaklarımla, tablolar birbirine karışık dururdu. Benim için ilk başlarda her şey oyundu. Sergide Zonaro'nun temsilcisi olduğumun farkına vardım," diyor. Sonra hem Mafalda'nın arşivini düzenlemiş hem de dünyanın her yerine yolculuk ederek tablo aramaya başlamış. Çünkü aile İkinci Dünya Savaşı sonrasında parasızlıktan birçok tabloyu satmış. Bazıları da oğul Faustino'nun savurganlığı nedeniyle yok pahasına el değiştirmiş. Aile arşivi Mafalda'nın, kimseyle paylaşma taraftarı olmaması nedeniyle vefatına kadar gizli kalmış.