Popstar'ın galasında deli-Diva'ne olmak!..

POPSTAR'ı izleyince Allah'ın bu ülkeye ses ve yetenek açısından ne denli bonkör davrandığını bir kez daha anladım. İlk Popstar'ı izleyince, "Bu kadar yetenekli yarışmacı bir daha biraraya gelemez" diye düşünmüştüm. Ama üçüncü Popstar beni yine yanılttı. Tüm sesleri beğendim. "Balık eti" Zeynep ise sesinden ziyade sempatik şovuyla yarışmaya damga vuracağa benzer. "Son dakika golüyle" yarışmaya katılan İslam ise Popstar'dan daha çok, Bir Dilek Tut yarışmasına yakışırdı diye düşünüyorum. Zira hayat hikayesinden iki film, üç de dizi çıkar... Bence gecenin iki gizli starı vardı. Modacı Nur Yerlitaş, Ebru Gündeş için hazırladığı enfes elbise ile tüm övgüleri hak etti. İkinci star ise Ayşe Egesoy'du. Türk Sanat Müziği'nin ruhuna yakışan, zarif ve usta işi sunumuyla hepimize "Bunca zamandır nerelerdeydin?" dedirtti. Sadece, her yarışmacının ardından söylediği "Kendisine bol şans diliyoruz" klişesinden bir an önce kurtulması lazım. Yapımcı Osmantan Erkır'ı, Ayşe Egesoy seçiminden dolayı kutluyorum. Gelelim jüriye: Armağan Çağlayan ceketiyle "Pembe Panter" görünümündeydi. Ama sözleri, "Godzilla"nın ağzından çıkan alev kıvamındaydı. "Boş Çerçeve" gibi hüzünlü bir eseri gülücüklerle söyleyen şarkıcıya verdiği ders, enfesti. Ebru Gündeş eskiye oranla daha aktif ve yaratıcıydı. Orhan Gencebay ustamıza naçizane tavsiyemiz, kendini tekrar etmekten kaçınması. Ve Bülent Ersoy... Carmen kostümü harikaydı. Onca kiloyu üç ayda verip, ekrana "dal gibi" gelmesi de izleyiciye duyduğu saygının ifadesiydi. Ancaaak... İftardan bir buçuk saat sonra, neredeyse göbeğine kadar açık dekoltesi, ful makyajı ve parmaklarında ojeleriyle canlı yayında dua edip, orucunu açması pek çok kişi tarafından "ucuz şov" olarak nitelendi. Malum, orucun makbulü, "zamanında" açılanı, duanın en sevabı ise "yerinde ve emredildiği gibi" yapılanıdır.