Metin'in hikâyesi

15 Aralık 1989.
3 Eylül 2007.
İşte Metin Yalman'ın Çankaya yılları.
"Yukarı çıktığı zaman" aramıştı:
Ne olur birbirimizden kopmayalım.
"Çankaya'dan inince" yine aradı:
Ne olur kopmayalım.

Tasvir'de başlamıştı gazeteciliğe.
Sonra "Vatan, sonra Yeni İstanbul.
Sonra Dünya, sonra Hürriyet.
Yıllarca "beraber koştuk biz Meclis koridorlarında, Başbakanlık yollarında, Çankaya yokuşlarında, seçim meydanlarında."

* * *

1973'te Ankara'dan uzaklaştı.
Mesleği "başka bir kanalda" sürdürmeye başladı.
Önce Almanya'da, sonra Yunanistan'da "basın ataşeliği."
Ardından "merkeze" Turizm Bakanlığı'na dönüş.

Ve bir gün Başbakan Özal çağırdı:
- Metin benimle çalışacaksın.
- Emredersiniz efendim... Ama...
- Ne demek ama?.. Bir sorun mu var?
- Sayın Başbakanım, ben ANAP'lı değilim de.
Turgut bey kahkahayı bastı:
- Daha iyi ya... Seninle ilgili yeterince bilgim var... Artık yanımda olacaksın.

Turgut Özal Çankaya'ya çıkınca, Metin Başbakanlık'ta kaldı.
Bir süre geçince Özal yine aradı:
- Metin seni Çankaya'ya alıyorum.
- Emredersiniz sayın Cumhurbaşkanım.

Özal'la, Demirel'le, Ahmet Necdet Sezer'le çalıştı.
3 Eylül 2007'de de "elveda Çankaya" dedi.
Yıllar sonra "aramıza hoş geldin Metin Yalman."