Ben sana sanatçı olamazsın demedim

Adı Fazıl Say ...
Şarkı söyleyen herkesin sanatçı diye anıldığı bir ortamda ona sanatçı kere sanatçı demek lazım.
Sonra da sanatçılık ile adamlık arasında bir ilişki olmadığını anlatmak lazım.
Fazıl Say son dönemde iki kere kamuoyu gündemine geldi.
Biri bestelediği Fenerbahçe Senfonisi diğeri Hande Ataizi ile olan ilişkisi.
Senfoni Say'ın sanatçı kimliğiyle ilgili, yaşadığı ilişkiyse adam olma yanıyla...
Burada işler piyano üzerindeki parmaklar kadar rahat değil.
Mesela ayrıldığı eşi için kurduğu "yan yana yatarken ayrılmayı hayal etmek" cümlesi.
İnsan geçmişindeki yüzlere bu kadar hoyrat ve acımasız davranmamalı...
Sonra "Para harcamayı Hande ile öğrendim" lafı. Sonra "Ben magazin dünyasına konu olacak adam mıyım?" serzenişleri...
İlişkiler insanların önüne güzellikler olduğu kadar bedeller de koyar. Sadece güzelliği yaşayıp sıra bedel ödemeye gelince şikayetçi olmak ne kadar doğru?
Tüm bunlar kısa sürede unutulup gidecekti belki ama Fazıl Say baltayı taşa vurmayı seviyor.
Kendi Demet Sağıroğlu ile flört ederken Hande Ataizi'nin genç bir erkekle el ele çekilen fotoğrafı üzerine yorum yapabiliyor.
Cümle aynen şu: "İlişkimizde hissettikleriyle ilgili şüphem vardı."
Ne çirkin, ne zavallı bir tavır bu.
Erkek ilişki bitince bir başka ilişkiye koşuyor ama kadın aynı şeyi yapınca "Zaten beni hiç sevmemişti" oluyor.
Dün eski eşiyle yaşadıkları, bugün Hande Ataizi yarın belki Demet Sağıroğlu...
Yaşananlardan geriye kalan bu mu olmalı? Saygı bu mudur? Ve tabii ki adam gibi davranma?
Sanatçı muhaliftir, sanatçı biraz çılgındır, sanatçı daha duygu odaklı yaşar, sınırları zorlar, hepsinde hemfikirim ...
Sınır zorlama örneği Bedri Baykam'ın sperm fosilli peçetesi olabilir.
Fazıl Say'ın yaptıkları sınır değil sinir zorluyor...
O yüzden Roma'da vereceği konserden sonra Fazıl Say yakışan ve yakışmayanları oturup düşünmeli...