'Yürüyemiyordum, alışverişe çıktım'

37 yaşındayım. İki yıldır kanserle savaşıyorum. Pekin'e üçüncü gelişim... Üç çocuğum var. İkizlerimin doğumundan hemen sonra mememde bir şişlik oluştu, süt bezesi zannettim, kendime kanseri hiç yakıştırmadığım için ihmal ettim. Tedaviye başladığımda sertlik kemikleşmişti. Memem alındı. Ama bitmedi. Kanser karaciğerime, oradan omuriliğime sıçradı. Tedavi olanaklarını arıştırırken eşim Gökhan'la Pekin'e gelmeye karar verdik. İlk geldiğimde bu ülkede ölürmüşüm gibi geldi. Çocuklarımı geride bırakıp gelmek hiç kolay değildi. Ertesi gün geri döndük... Ancak buradaki tedavi kafamda hep bir soru işareti olarak kaldı... Sonra hazırlandık tekrar eşimle Pekin yoluna düştük. Geldiğimde ayakta zor duruyordum. Yürüyemeyecek haldeydim... O yüzden daha sonra gelen hastalara bunları anlatıp umut veriyorum. Burada gördüğüm tedavi metastasların yani vücuduma sıçrayan kanserin kontrol altına alınmasını sağladı. Pekin'de alışverişe bile çıktım. Ama insanın sevdiklerinden uzak tedavi görmesi kolay değil. Bu son kez yeni bir kür almak için geldim. "İlim Çindeyse git" sözü beni etkiledi. Hep o sözden güç alıp kendimi teselli ediyorum. Çocuklarımı çok özlüyorum.