Başımız sıkıştığında mutlu olduğumuzda ilk konuştuğumuz insan, annemiz... Ben annemi küçük yaşta kaybettim. Yaşamımdaki en büyük desteğin annem olduğunu anladım. Doya doya sevgisini ve şefkatini yaşayamadım. Şimdi yaşayamadığım o duyguları kendi evlatlarıma veriyorum. Annelerimizin kıymetini yaşarken bilelim. Onlar bizi karşılıksız seven tek varlığımız... Onlara sarılın ve hep mutlu edin. Anneler Gününüz kutlu olsun...
Yayın tarihi: 13 Mayıs 2007, Pazar
Web adresi: https://www.sabah.com.tr/2007/05/13/gny/dumankaya.html
Tüm hakları saklıdır.