'Dördümüzün ortak anısı yok gibi'
- Ne zaman ayrıldınız ebeveyninizden?
- Baktığınız zaman çok varlıklı bir ailede büyümüşüm. Tam bunun nimetlerinden istifade edeceğim noktada, iflasa sürüklenmişim. Yalıda her gün haciz memurları, maaşı ödenmeyen personel, sıkıntılar, babam her gün üzüntü içinde. Bu kadar yokluk, sıkıntı çekince şuna karar verdim: Babamdan ayrılıp kendi yoluma gideceğim. Sebebi, kendi hatalarımla asılmak istememdi.
- Kendi isteğinizle ayrıldınız o halde?
- Evet, o günlerde otobüsün içinde balık istifi gibi yığılmış insanlara bakar, onların da muhakkak binlerce sıkıntısının olduğunu hissederdim ve kendi kendime Allah'ıma şükrederdim. Üzüntüm nedir, biliyor musunuz? Annem, babam, Aslı... Dördümüzün ortak çok anısı yok aslında. Belki toplasanız bütün hayatta üç beş ay eder. Birlikte yemeğe bile doğru dürüst çıkmamışızdır. O kadar şaşırıyorum ki şimdi, benim arkadaşlarımın çocukları var, çocuklar yatağın içinde!
|
