  |
|
Bu kafenin mönüsünde oyun var
Dört Bölü Dört, 'kafe tiyatro' geleneğinin ilginç örneklerinden biri. Oyunun yazarı Cem Kenar, çoklu kişiliğe sahip bir kadını tanıma isteğinden yola çıkarak kaleme sarılmış.
Kadın, Galata'nın ıssız sokakları arasındaki bir kafenin en kuytu masasında oturuyor. Kendiyle hesaplaşmalar içinde... Birbiri ardına kahve ve sigara içerken eski fotoğraflarını yırtıyor, mektuplarını yakıyor. Kötü melek bir taraftan hatalarını yüzüne vururken, iyi melek her şeyi kendi isteğiyle yaptığını anlatıyor... Bu sahne, bir tiyatro oyunu olduğu kadar gerçek hayata da dair. Her pazar akşamı Cafe Z'de oynanan Dört Bölü Dört, İstanbul'da 'kafe tiyatro' geleneğinin ilk örneklerinden. Dört Bölü Dört'te sahne, masaların arasındaki boşluklardan oluşuyor. Oyuncular ise izleyicilere dokunarak; hatta gözlerinin içine bakıp küfrederek hünerlerini sergiliyor.
BİR
KAFEDEN DİĞERİNE
Emek Büyükçelik (26), Esra Ruşan (23), Elif Sert (24) ve Nurcan Yanık (31) çoklu kişilikli bir kadının sahip olduğu farklı kişilikleri canlandırıyorlar. Dört Bölü Dört'ün konusu kadar oyuncuları da oldukça sıra dışı. Tiyatronun başlama saatinde kafeye hiç izleyici gelmeyince, Galata'daki herhangi bir kafeye gidip oyunlarını sahneleyecek kadar! Çünkü o akşam oyunlarını bir şekilde sahnelemek istiyorlardı. "Onlar bize gelmezse biz onlara gideriz," dediler. Oyunlarını izlemek üzere pazartesi akşamı Cafe Z'deydik. İlk kez pazartesi akşamı oynayacaklardı. Ve bunu duyurmamışlardı. Kostümlerini giymiş izleyicilerini heyecanla bekliyorlardı. Beklenen müşteri gelmedi ama bu durum onların içindeki hevesi söndürmedi. Hep beraber Galata'daki bir diğer kafeye, Venta Del Toro'ya gittik. 10 dakika sonra oyun başlamıştı bile. Müşteriler bu davetsiz misafirleri önce garipsedi. Masaların arasında seslerini duyurmaya çalışan bu kızlar kimdi ki? Yavaş yavaş sohbetlerini bıraktılar. Çünkü diyaloglar gerçekten ilgi çekiciydi... Bir saat süren oyunun sonuna doğru tüm kafe onları ilgiyle izliyordu. Kimi zaman gülerek, kimi zaman kızarak...
ECE KOÇAL
|
