Ayakta duran sütun!..

Bir antik kenti ziyaretimizde karşılaşırız onlarla. Bir insan, gölgesine oturmuş soluklanırken, tam arkasında bir kertenkele yaz güneşinin tadını çıkarır... Tarih sarı saçlı bir kadındır sanki. Geçip gitmiştir bu kentten. Ve geride saçlarından kopan birer tel gibi onları bırakmıştır... Onlar ki, antik kentlerde ayakta kalmayı başarabilen sütunlardır. Gezi dergilerindeki fotoğrafların, kartpostalların başrol oyuncusudur antik sütunların her biri. Çoğu bir çocuğun yarım bıraktığı yapboz oyununun parçaları gibi dağınıktır. Sahi, bir antik kentte adınızı taşıyan bir sütun olsun ister misiniz?.. Kültür Bilincini Geliştirme Vakfı'na yapacağınız 1.000 YTL'lik yardım karşılığında Perge antik kentinde bir sütun onarılıp, altındaki plakete adınız yazılacaktır. Prof. Dr. Haluk Abbasoğlu'nun önderliğindeki 'Bir Sütun da Biz Ayağa Kaldıralım' kampanyası duyarlı insanların ilgisini bekliyor. İnsanın eşine sunacağı bundan daha güzel yaş günü ya da evlilik yıldönümü armağanı olabilir mi?..

ALTIN SARISI SÜTUNLAR GİBİ...
Kitapçılarda da, hayatı antik kentlerdeki sütunların onurlu duruşuna benzeyen bir gazetecinin yeni çıkan kitabı sizleri bekliyor. Onun yazıları, altın sarısı sütunlar gibi hep yarınımızı aydınlattı. Kitabın adı: Meslek Yarası. Yazarı: Zeynep Oral. Adını Cemal Süreya'nın koyduğu ilk şiir kitabım Makiler 1989'da çıkmıştı. O yılın TÜYAP Kitap Fuarı'ndaki ilk imza günümde 32 adet imzalamıştım. Bir genç şairin ilk imza günü için bu hiç de küçümsenecek bir sayı değildir. Fakat, beni asıl mutlu eden, o gün hayata bakışını örnek aldığım Zeynep Oral ile yan yana kitap imzalamamızdır. Zeynep Oral'ın son kitabı, Cağaloğlu Yokuşu'nun öyküsü biraz... Gazeteciler 'Bizim Yokuş' da derler, basın tarihimizin bu ünlü yoluna. Gazetelerin, dergilerin, yayınevlerinin taşınmasıyla oyulmuş bir insan gözüne benzeyen Cağaloğlu'na ne zaman gitsem hüzünlenirim. Zeynep Oral'ın, gazetesinin Cağaloğlu'ndan taşınmasını anlattığı bölümden çok etkilendim. Oral'ın şu satırlarda nice onurlu yazarın yüzlerini görür gibi oluyorum: "Cağaloğlu Meydanı'nı geçerken yazarlara, şairlere, gazetecilere rastlamanın, ayaküstü sohbetlerin keyfini çıkarmışım. Bir 'merhaba' için kaldırımdan kaldırıma koşmuşum. Yokuşun başında, Vilayet'in önünde nümayişlere katılmış, sloganlar haykırmışım. Gazeteciler Cemiyeti'nin önünden ustalarımı, iş arkadaşlarımı, dostlarımı son yolculuklarına uğurlamışım. Balkonlardan, pencerelerden tabutların üzerine kırmızı karanfiller atmışım..."

BASINIMIZIN YAKIN TARİHİ
Oral, Cağaloğlu'ndaki eczaneyi de unutmamış: "Bizim sokakta Bilge Eczanesi'nden almışım yıllardır ilaçlarımı. 'Koş Bilge Hanım birinin tansiyonu düştü, ötekinin tansiyonu çıktı..." Gazetelerin kalesi olan Cağaloğlu'na eczanesini unutmayacak kadar tutkun olan Zeynep Oral'ın Meslek Yarası. Bilge Hanım'ın çare bulacağı türden değil!.. Kitabı okuduğunuzda bunun büyük bir kanama olduğunu görüyorsunuz. Bir gazetecinin yaşadıkları, daha doğrusu bir gazeteciye yaşatılanlar kitaba ad olsa da, elimizdeki basınımızın yakın tarihinin bir öyküsü. Harika bir Türkçe'yle yazılmış kitap okuru hem güldürüyor, hem de hüzünlendiriyor. Tıpkı Zeynep Oral'ın yüzü, sesi ve yürüyüşü gibi...

'BORCUM NE KADAR?'
Meslek Yarası'nın sayfalarında birbirinden güzel öyküler var. İşte onlardan biri: Zeynep Oral, Diyarbakır'ın kenar mahallelerinden birinde bakkala girerek iki paket sigara ister. Tezgâhın arkasındaki yaşlı adam hem Oral'a, hem de çekmecesine bakmaktadır!.. Sigaraları alan Oral, "Borcum ne kadar?" diye sorduğunda, "Borcun yoktur," karşılığını alır. Zeynep Oral, soruyu değiştirir: "Kaç para?" Yaşlı bakkal tersler gibi: "Borcun yoktur, dedim ya!" Zeynep Oral kararlıdır: "İki sigara aldım, parasını ödeyeceğim". Yaşlı adam çekmeceden bir kutu çıkarır, içindeki iki gazete kupürünü tezgâha koyar. Sararmış kupürlerin üstünde şu yazıyordu: Zeynep Oral / Esintiler. Adam öyküsünü anlatır: "Oğlum ve ben 19 yıl hapis yattık. Sonunda 'Suçunuz yok,' dediler ve bıraktılar. İçerideyken şu iki yazın hep yanımızdaydı. Hep okuduk, gözümüz gibi sakladık. İki paket sigara, borcumuzu sana ödemeye yetmez!.." Zeynep Oral'ın gazete sütunundaki yazıları baba ve oğulu en zor yıllarında ayakta tutmuş. İlahi güzel gazeteci, yaşlı adamın o sözlerinden sonra yara mı kalır insanda!?.