  |
|
İnce alayla örülmüş yoğun şiirler
 Tatilde şiir okumak ister miydiniz? Geçenlerde ölüm yıldönümü nedeniyle değil, 83. doğum günüyle andığımız bir şairi önereyim. 1950'lerde edebiyat matineleri pek gözdeydi. Öyle ki edebiyat matinesiz hafta geçmezdi neredeyse. Yazarlar, özellikle şairler, bir matineden bir matineye koşturur dururlardı. Bunun şiirini bile yazan Behçet Hoca (Necatigil), "Yahu," demişti bir keresinde, "her gün sahnelere çıkıp okuyoruz. Mizeyyen Senar'ı bile geçtik." Dinleyicinin ilgisi inanılmaz ölçüdeydi. Okul salonları, halkevleri, tiyatrolar dinleyicilerle dolup taşardı. Ayakta kalanlar bile olurdu.
O DİNLENMEZ, SEYREDİLİRDİ
"Dinleyiciler," dedim, aslında "seyirciler," demem gerekirdi belki. Çok kişi sanatçıları seyre gelirdi çünkü. Asaf Halet Çelebi'nin sahneden, "Kendimi sirkte vahşi hayvan gibi hissediyorum," dediğine tanık olmuşumdur. En büyük ilgiyi ise her zaman Attilâ İlhan'la Özdemir Asaf çekerdi. Çoğunlukla sona bırakılırdı onlar. Attilâ siyah balıkçı kazağıyla sahneye çıkıp uzun atkısını arkaya fırlattığı zaman korkunç bir alkış kopardı. Tempo tutulurdu: "Pi-a! Pia! Pi-a!" Attilâ da gözlerini kısıp ufuklara bakarak başlardı Pia'yı okumaya.
GÜLDÜRÜ OYUNCUSU
Özdemir Asaf, mikrofona çağrıldığında ise gülüşmeler yükselirdi salondan. Bir güldürü oyuncusu gibiydi Özdemir Asaf. Uzun uzun mikrofonu ayarlar, sessizce seyircileri süzer, tam şiirini okumaya başlayacakken susar, yine seyircilere bakardı sessizce. Kahkahalar dinince aynı şeyleri yineler, sonunda 'r'leri 'ğ' gibi söyleyerek okurdu: "Bütün ğenkleğ aynı hızla kiğleniyoğdu / Biğinciliği..." Seyirciler bir ağızdan tamamlardı: "... beyaza veğdileğ." Özdemir Asaf'ın ilk kitabı Dünya Kaçtı Gözüme 1955'te yayımlanmıştı. Biçim olarak, baskı olarak, o güne kadar rastlamadığımız güzellikte bir kitaptı. Ama fiyatı da dehşetti: 250 kuruş! Şiir kitaplarının 100 kuruşa satıldığı bir dönemde ne büyük eleştiri almıştı bu. Özdemir Asaf, "İçinde 47 şiir var. Şiir başına 5 kuruş çok mu!" diyerek kendini savunmuştu. Okulumuzun edebiyat yıllığı İzlerimiz'in dizgisi, baskısı Özdemir Asaf'ın basımevinde yapılıyordu. Neredeyse her gün oradaydık. Bu yüzden, Dünya Kaçtı Gözüme'nin pedalda sayfa sayfa basılışına tanık olmuştum. Bu kitabı Sen Sen Sen izledi. Sonra ötekiler.
***
Özdemir Asaf'ın şiirinin anahtar sözcüğü herhalde 'yoğunluk'tur. Memet Fuat'ın söylediği gibi, "İnanılmaz bir sözcük tutumluluğuyla, insanı, toplumu irdeleyen, duygu, düşünce yoğunluğunun şiirini arayan, taşlamaya, ince alaya ağırlık veren, tam anlamıyla özgün bir şair,"dir Özdemir Asaf. Bu yoğunluk, özellikle dört dizeyi geçmeyen şiirlerinde daha bir belirir: "Her gün bir gün geçmeyor." ... "Öyle bir kelime söylesem ki deyorum, / Dışarıda bir başkası kalmasa." ... "Gelmem bir iyiliktir deyecektim... / Kapıyı hep başkaları açtı." ... "Senin içine girdiğim zaman / Dışımda kalıyorsun. / Senin dışından sana bakınca / İçime sığmayorsun." Çağdaş bir divan şiirinin mısraları, beyitleri, kıtaları... Özdemir Asaf'ın bütün şiir kitapları yeniden yayımlandı. Bir ciltlik Toplu Şiirler yerine kitapları tek tek çıkarıldı. Böylesi çok daha iyi oldu. Şairin kişiliği vardır. Ama her kitabın da ayrı bir kişiliği vardır.
|
