|
 |
 |
 |
'Sorunları eve taşıdım'
- Yıllarca tıp okuduktan sonra hangi gerekçeyle doktorluğu bırakıp fotoğrafçı oldunuz?
- Tıbba biraz da doktor olan babamdan etkilenerek girdim sanırım. Tıbba girdikten sonra aslında bunun bana çok da uygun olmadığını fark ettim ama okulu bitirdim ve 11 yıl acil servis doktorluğu yaptım. Her zaman üniversitede benden çok daha istekli birinin yerini aldım diye bir diyetim olduğunu düşündüm. O nedenle özelde hiç çalışmadım. Hep devlet hastanesinde çalıştım. 11 yılın sonunda diyetimi ödediğime inandım. Ama bu dönem içinde de ben hastalarımla profesyonel bir ilişki kuramadım. Hastalarımla ilgili problemlerimi hep içime attım ve evime taşıdım. Bütün bunlar beni çok yordu. Ve mesleğe aşık olmadığımı fark ettim. Fotoğrafın gerçek aşkım olduğunu anladım.
- Köyün delisi gözüyle mi baktılar size?
- Doktor arkadaşlarım deli olarak görmek bir yana, takdir etmiş olabilirler. Çok fazla doktor bunu yapmak istiyor.
|
|
|
|
|
|
 |
|
|
|
