  |
|
Bu ülkede baba olmak...
 Geçen hafta ziyaretime genç bir yönetmen arkadaşım geldi. 2 yaşında dünya tatlısı kızının gece yarısı nasıl yatağına geldiğini, "Ooo, benim güzel babam, canım babam" diyerek nasıl usulca yanağını okşadığını anlattı. Konuşurken gözlerindeki mutluluk ifadesini sayfalar dolusu yazsam, anlatamam... Bu ziyaretin akşamında televizyondaki haber bültenlerini izledim. Göztepe'deki hastanede 40 günlük bebelerin cenazelerini margarin kutularında babalarına teslim ediyorlardı... El kadar kefene sarılmış minik bedenler musalla taşındaydı. İmam, "Nasıl bilirdiniz?" diye soramıyordu... Ben baba değilim. Kendi irademle olmadım. Çünkü bu ülkede baba olmanın pek kolay ama baba kalmanın çok zor olduğunu bilenlerdenim. Cesaret edemedim... Bugün Babalar Günü... Başta sevgili babam olmak üzere, bu dünyaya çocuk getirmek, onu besleyip, büyütmek, her türlü kötülükten esirgemek cesaretini gösteren tüm babaları kutluyorum. Sanırım, gerisini anlatmak için benim naçizane şiir kitabım 'Aşk Tedavülden Kalkmadan'ın içindeki bir şiiri sunmak, daha kestirme olacak. Tüm cesur babalar için...
|
