|
 |
 |
 |
  |
|
Türk uzmanlar ne diyor?
Yatağınıza almayın onunkini kullanın!
Memory Center Çocuk Psikiyatristi Ahmet Çevikaslan:
Çocuklar doğuştan itibaren annesiyle yatmaya başlar. Birlikte uyumaları ilk bir yaş için normaldir. Hatta 2 yaş için de anlaşılır. Ancak 3 yaşından sonra yalnız yatabilmeyi, kısa bir süre yalnız kalabilmeyi başarmasını bekleriz. Kendi kendini rahatlatıp sakinleşebilir. Kendini koruyacak özgüveni olduğunu gösterebilir. Yalnız yatma olgunlaşmanın bir göstergesidir. Çocuk gerektiği zaman rahatsızlık duyduğu ve sıkıntı hissetiği zaman anne-babanın duygusal desteğini yanında hissedebilmelidir. Duygusal destek her çocuğun olduğu kadar bizlerin de ihtiyacıdır. Ancak bu süreklilik arz etmeye başladığında ve aralıksız devam ediyorsa, destek bağımlılığa dönüşebilir. O noktadan sonra çocuk yalnız yatmayı başaramaz hale gelir. Bu da doğru değildir. İdeal olan 3 yaşından itibaren yalnız kalabilecek beceriyi geliştirdiğini göstermesidir. Bu ileri yaşlara kalıyorsa, o çocuk duygusal açıdan kendini rahatlatamıyordur. Gerekli durumlarda ebeveynlerden biri veya her ikisi de kendi yataklarında değil çocuğun yatağında mümkün olan en az süre kalarak onu da buna alıştırmalıdır.
PANİK ATAK YAPIYOR
International Hospital Psikoloğu Ferahim Yeşilyurt:
Çocuğun kendi bireyselliğini daha net görüp algılayabilmesi ve bireyselliğini yaşayabilmesi için tek başına yatmasını öneriyoruz. Çocuk 1-2 yaşlarında kendi yatağına yatırılmalı. Anne ve babanın bazı endişeleri nedeniyle 5 yaşında veya ilerleyen yıllarda da çocukla birlikte yatmanın çocuğun duygusal ve kişilik gelişimi açısından sakıncalı olduğunu düşünüyorum. İlerleyen yıllarda kaygı bozukluğu ve panik atak gibi psikiyatrik rahatsızlıklar yaşayan yetişkinlerin; çocukluğunun bir bölümünde anne veya baba ile ya da her ikisiyle birlikte yattıklarını görüyoruz. Bunun dışında anne-baba ile birlikte uyumak, bazı fobilerin ortaya çıkmasında da etken olabiliyor. Genellikle çalışan anneler, çocuklarına çok vakit ayıramadıklarından kendilerini biraz suçlu hisseder. En azından onu kırmadan ve birlikte yatarak isteğini yerine getirmeye çalışırlar. Ancak kısa vadede çocuğu mutlu eden durum ilerde psikolojik sorunlara yol açar.
UYKUSUNU KOLAYLAŞTIRIN
Çocuk Psikiyatristi Doç. Dr. Mücahit Öztürk:
Normal şartlar altında bugüne kadar yapılan tüm bilimsel araştırma ve gözlemler; uzun vadeli takipler sonucunda bebeklerin en erken dönemden itibaren yataklarının ayrılması gerektiği, hatta mümkünse sıfır yaşından itibaren odalarının da ayrılması gerektiğini gösteriyor. Çocukların sürekli anne-baba ile aynı yatağı paylaşması, belki sevgi paylaşımı açısından dışardan bakıldığında uygun, doyurucu ve doyum sağlayıcı, anne-çocuk acısından olumlu gibi görünebilir. Ayrıca çocuğun mahremiyet duygusunu algılamasını engeller. Diğer taraftan erken dönemde anne-baba ile aynı yatakta yatma alışkanlık halini alır ve ergenlik dönemi de dahil olmak üzere yoğun talep geldiğinde anne-baba bunu engelleyemez. Ve beş yaşından sonra çocuk 'Ben sizinle yatmam' demek istemez.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
