* Sanayinin en büyük sorunlarından birisi de kalifiye elemanları yetiştiren eğitim kurumlarının eksikliği. Meslek eğitimi imam hatip meselesine kurban ediliyor. Fabrikalar bu konuda ciddi sıkıntı yaşayacak noktaya geldi. Mesleki eğitimde rahatlama sağlayacak adımlar bir an önce atılmalı. Eğitimdeki eksiklikler sadece mesleki eğitimle sınırlı değil. Üniversiteler ile iş dünyası arasındaki işbirliği ve koordinasyon yeterli değil. Bu nedenle ticari ürüne dönüşebilecek icatlar ya da üretim sistemleri konusunda ülke olarak fakir durumdayız. Çünkü yaratıcılığı
teşvik edemiyoruz. Gençleri yeni fikirler geliştirmeye ne yazık ki yöneltemiyoruz.
* Üniversiteler arasında performansa dayalı kaynak dağılımı yapılmıyor. Bu konuya zaman ve insan ayırmayanlar diğer üniversitelerin yararlı çabalarından haksız yere faydalanıyor. Sonuçta kimse bu uğurda çaba harcamaz hale geliyor ve üniversitelerin performansı yükselmiyor. TOBB olarak kurduğumuz üniversitede bu konuda adım atmaya çalışıyoruz. ABD ve Avrupa Birliği ülkelerindeki gibi eğitimi 3 sömestrli hale getirdik. İki dönemde eğitim gören öğrencilerimiz üçüncü dönemde bir sanayi tesisinde eğitim görerek ve iş yerinde çalışarak pratik yapma imkanı buluyor. Ayrıca öğrencilerimiz daha mezun olmadan iş sahibi olma konusunda da avantajlı konuma geliyor.
