|
 |
 |
 |
 |
|
Dernek hayatlarını değiştirdi
Kas hastalığı nedeniyle tekerlekli sandalyeye bağımlı olan Gürbüzer kardeşler, Omurilik Felçlileri Derneği sayesinde terzilik öğrendi. Şimdi ailelerini geçindiriyorlar.
Yaklaşık sekiz yıl önce Ramazan Baş tarafından kurulan Omurilik Felçliler Derneği, meslek edindirme kursları sayesinde binlerce engelliye umut olmaya devam ediyor. Bilgisayar ve tekstil gibi birçok meslek edindirme kursunda yetiştirdiği engellilere kendi bünyesinde veya dışarda iş bulan derneğin hayatını değiştirdiği sayısız engelli var. Bunlar arasındaki 3 kas hastası kardeşin hayatı da Omurilik Felçliler Derneği sayesinde değişmiş.
Tedavisi mümkün değil
Kas hastalığının da omurilik felci gibi tedavisi bulunmuyor ve kişiyi tekerlekli sandalyeye bağımlı kılıyor. Ancak fizik tedavi ile daha fazla ilerlemesi durdurulabiliyor. 23, 22 ve 21 yaşındaki kas hastası Yahya, Fatma ve Atike Gürbüzer kardeşler de bu dernekte edindikleri terzilik mesleği sayesinde artık ailelerine 'yük' değiller, aksine ailenin geçimini onlar sağlıyorlar. Omurilik Felçliler Derneği bünyesindeki tekstil atölyesinde 16 engelli çalışıyor. Bu atölyenin ustabaşısı ise Turgay İnanç... İnanç, 3 yıl önce kendilerine meslek edindirmeleri için getirilen Gürbüzer kardeşlere sekiz ay eğitim vermiş. "Ellerini kullanmakta zorluk çekiyorlardı. Şimdi daha iyiler" diyor. Afyon'un Köprülü köyünde doğan üç kardeş anne ve babalarıyla birlikte 2000 yılında İstanbul'a göç etmişler. Afyon'da çiftçilik yaparak geçimini sağlamaya çalışan babalarınının durumu kötüye gidince ailece İstanbul'a taşınmaya karar vermişler. Ancak terzilik yapmaya başlayan babanın maddi durumu İstanbul'da da umdukları gibi gitmemiş. Üç engelli çocukla İstanbul'da yaşamanın hiç de kolay olmadığını anlayıp üç yıl sonra Afyon'daki köylerine geri dönmeye karar vermiş, Gürbüzer ailesi. Ancak engelli çocukların en büyüğü olan Yahya  Gürbüzer, Omurilik Felçliler Derneği Başkanı Ramazan Baş ile tanışınca hem ailenin hem de üç kardeşin kaderi değişmiş. Yahya Gürbüzer, "Burada üç kişi birden iş bulduk. Bu arada babama da belediyeden iş verdiler. Hayatımızdaki her şey iyiye gitmeye başladı" diyor. Yahya, Fatma ve Atike Gürbüzer kardeşler aslında gayet sağlıklı birer çocukluk geçirmişler. Ancak ilkokulu bitirmeleriyle birlikte sırasıyla üçünde de bu hastalık baş göstermiş. Fatma Gürbüzer, Omurilik Felçliler Derneği'ne gelene kadar tekerlekli sandalyeleri olmadığını da belirtiyor. Tekstil atölyesine gelmeleriyle birlikte psikolojileri de değişmiş. Atike Gürbüzer "Buraya gelmeden önce dışarıya çıkmıyordum. Çünkü insanların acıyan bakışları çok rahatsız ediyordu. Burada arkadaşlarım oldu. Artık insanların bana acıyarak bakmalarına aldırış etmiyorum" diyor. Kazandıkları parayla aile ekonomisine katkıda bulunan kardeşler, çocukken çekilmiş fotoğraflarını da 'moral bozucu' olduğu için yırtmış. Yahya Gürbüzer, "Eve kapanmıştım ve psikolojim çok bozuktu. Yürürken çekilmiş fotoğraflarımı görmek moralimi bozuyordu. O yüzden hepsini yırttım. Ama şimdiki aklım olsa yapmazdım" diyor.
Mimar olmak istiyorum
Haftanın beş günü atölyeye gelen kardeşlerin bir de dışardan bitirmeye çalıştıkları lise eğitimleri var. Dışardan ortaokulu bitiren ve liseye giden kardeşler üniversite eğitimi almak da istiyor. Yahya Gürbüzer ise engellilerin yaşadıkları 'mimari engeller'den dolayı mimar olmak istediğini söylüyor. Omurilik Felçliler Derneği Başkanı Ramazan Baş ise Gürbüzer kardeşler gibi kas hastası ya da omurilik felci olan ve mesleki eğitim almak isteyenlerin mutlaka kendilerini aramalarını istiyor.
Aynur Erdem
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
