|
 |
 |
 |
|
| Güney Amerika'da Kobe sığırı
|
|
Santiago'daki son akşamımız kentin en iyi et lokantası Cuerovaca'da noktalandı. Usta bir mimarın elinden çıktığı belli olan bu şık restoranın menüsünde etler Şili usulü ya da Arjantin usulü diye ayrı başlıklar altında toplanmış. Doğrusu etin işlenmesi sırasında uygulanan yöntem farkını ben pek anlayamadım. Yine de herhalde bir püf noktası vardır, deyip, fazla araştırmadım. Bu restoranın bir özelliği de dünyanın en iyi ve en pahalı sığırı olarak bilinen "wagyu" ya da Batı'daki yaygın adıyla Kobe sığırını Güney Amerika kıtasında servis eden tek mekan oluşu. Japonya'nın ulusal mutfak kültürünün bu başyapıtı hayvanların ağırlığı bir tona yaklaşıyor. Özel bir beslenme rejimi uygulanan bu sığırların bonfilesine her gün bira ile masaj yapıldığı, böylelikle etin hem daha yumuşak olduğu hem de özel bir lezzet kazandığı biliniyor. Ben bugüne dek hiç tatmadığım halde, Japonya'ya bir gün gidersem, orada yemeyi düşündüğüm bu eti Güney Amerika'da ısmarlamayı istemedim ve Şili'nin kendi sığırlarından, Şili usulü işlenmiş bir kontrfile yedim. Harikaydı.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
