Orhan Pamuk'u hedef göstermek

Türkiye, "düşünce özgürlüğü" kavramını özümseyebilmiş, içselleştirebilmiş bir toplum değil henüz. Bu atmosfere, düşünce özgürlüğünün savunucusu olması gereken medyanın genel çizgisinin de büyük katkısı olduğunu söylemek mümkün. Bugün yaşamını düşüncesini kaleme dökerek kazanan birçok yazar bile düşünce ve ifade özgürlüğünün kısıtlanması fikrini savunabiliyor.
Düşünce özgürlüğü deyince, aklımıza, kişinin hiçbir korku ve kaygıya kapılmadan düşünce üretebilmesi ve bu düşüncesini herhangi bir yasal veya fiili engele uğramadan ifade edebilmesi gelir.
Bugün Türkiye'de insanların düşüncelerini serbestçe ifade etme yolunda ciddi adımlar atılmıştır ancak Batılı liberal çizgi hala yakalanamamıştır.
Eski İnsan Hakları Danışma Kurulu Başkanı Prof. İbrahim Kaboğlu ve raportörü Prof. Baskın Oran'ın başına gelen bunun örneği.
İki profesör, başbakanlığa bağlı olarak hazırladıkları bir rapor nedeniyle Türk Ceza Kanunu'nun 301'inci maddesini ihlalden önceki gün hakim önüne çıktı.
Bu, düşüncenin önündeki yasal ve fiili engel.
Ayrıca düşüncenin önünde bir kamuoyu terörü var.
Yazar Orhan Pamuk'un başına gelen olay bunun tipik örneği.
Katılırsınız veya katılmazsınız, Orhan Pamuk, Ermeni Soykırımı ve Kürt Sorunu'na ilişkin toplumu rahatsız edici bir dizi açıklamada bulunmuştur.
Zaten, düşünce özgürlüğünden söz edebilmek için toplumu, alışılmış düşünce biçimlerini rahatsız eden bir dizi fikrin varlığı ve bunların serbestçe dile getirilmesi gerekiyor.
Yoksa, herkesin kabul ettiği doğruları tekrarlamanın fikir özgürlüğü kavramıyla bir bağlantısı olamaz.
Orhan Pamuk, iğnelediği, rahatsız ettiği, sivri olduğu için bir kesimin boy hedefi haline geldi.
Özellikle sevgili Ertuğrul Özkök, Kürt ve Ermeni sorununa değindiği her yazısında, "Bu son kez" demesine rağmen bir Orhan Pamuk ismi geçirmekten kendini alamıyor.
Oysa bu tavır, başta bilim adamları olmak üzere aydınların üzerinde ciddi bir fren etkisi yaratıyor.
Medya terörüne maruz kalma korkusu insanların farklı düşünceleri serbestçe tartışmasının önüne geçiyor.
Bu tavır, düşünce özgürlüğünün önüne yasal sınırların dışında zihinsel bir engel getiriyor.
Çünkü bu tavrı ortaya koyduğunuzda, Pamuk'un fikirlerini tartışmış, çürütmüş olmuyorsunuz. Onu, Ermeni ve Kürt terörüyle aynı kefeye koymaya çalışmış oluyorsunuz.
Kurtlar Vadisi'nin, misyonerliğe karşı öfkenin bu kadar yükseldiği, milliyetçi dalganın yükselişte olduğu bu topraklarda, böylesi bir boy hedefi haline getirilmek, her insanı tedirgin eder.
Çünkü bu topraklar, sadece insanların düşüncelerini açıkladıkları için yargılanıp hapislerde çürütülmesine tanık olmakla kalmadı. Farklı, muhalif, aykırı fikirleri nedeniyle şiddete maruz kalmalarını da yaşadı.
Trabzon'daki olay, bu ruh halini tamamen geçmişte bırakmadığımızı da ortaya koydu.
Bu nedenle, Orhan Pamuk'un, fikirlerini açıklama hakkına saygı göstermek ve her fırsatta onu farklı bir platforma oturtmaya çalışmaktan vazgeçmek gerekir diye düşünüyorum.
Bırakalım yazsınlar, bırakalım konuşsunlar...