|
 |
 |
 |
7 dakikada biri resim diğeri beste yapacak
Besteci Anjelika Akbar ve ressam Lolita Asil 7 dakikada yedi renkten ilham alarak sanatlarını konuşturacak. 'Bu süre az değil mi?' diyenlere yanıtı sanatçılar veriyor: Sadece 7 dakika değil ki; bir ömür + 7 dakika.
NATUREL 2005 Beden, Zihin ve Ruh Sağlığı Festivali' etkinlikleri çerçevesinde gerçekleşecek bir performansta, müzikle resmin anlık etkileşimleri izlenecek. Anjelika Akbar piyanosundan dökülen tınılarla, Lolita Asil de fırçasının darbeleriyle 7 rengi anlatacak. O anda ne hissediyorlarsa, ilham perisi ne getiriyorsa, doğaçlama bir çalışma çıkacak ortaya....
* Bu performansta ne göreceğiz? Lolita Asil: Aslında iki yıl önce yapmak istemiştik. Ses ve rengin birbiriyle etkileşimini göstereceğiz. Müzik ve resim bir araya gelecek.
* Nasıl olacak bu? L.A.: Ben onun müziğinden, o benim resmimden etkilenecek. Anjelika Akbar: Ama orada 600 kişi olacak. Ve o 600 kişinin renklere bakışı, hissettikleri ve düşündükleri de bizi etkileyecek muhakkak. Ana konu yedi renk olacak. L.A.: Sarı, turuncu, kırmızı, yeşil, mavi, eflatun, mor... Finali de beyazla yapacağız... A.A.: Ve her bir renk için 7 dakika ayıracağız; ben doğaçlama müzik yapacağım, Lolita da resim...
* Bir eseri ortaya çıkarmak için 7 dakika çok kısa bir süre değil mi? A.A.: Sadece 7 dakika değil ki; bir ömür artı 7 dakika... Tecrübelerimiz var, bilgilerimiz var, yüzlerce tablo, yüzlerce beste var... L.A.: Hem öyle de olmak zorunda çünkü performans bir saat içinde bitecek. Yani her renk için en fazla 7 dakika ayırmak zorundayız.
* Ya kötü bir iş çıkarsa? A.A.: Göreceğiz ama öyle olacağını hiç zannetmiyoruz.
* Bunun için antrenman yapıyor musunuz? A.A.: Evet, birbirimizi nasıl etkilediğimizi görmeye çalışıyoruz.
* Neden bir saat? Daha uzun bir süre sıkar mıydı? L.A.: Beni sıkmazdı. A.A.: Beni de ama bu bir organizasyon sonuçta.
* İlk kez mi yapılıyor böyle bir çalışma? A.A.: İlk kez. Ama biz aynı konseri, aynı konsepti başka bir yerde tekrarlarsak o da ilk olacak çünkü çizgiler, müzikler hep ilk olacak... L.A.: Tabii biz böyle bir projeyi düşüncede başlattık ama uygulamada son derece zordu, birçok engelle karşılaştık. Bu aşamada bize en büyük desteği veren Ariş Pırlanta Sanatı oldu.
* Engeller nelerdi? L.A.: İşte malzeme sıkıntısı, resimlerin taşınması, piyanonun taşınması... A.A.: Salon kiralanması... Bu; sanatın topluma hizmet ettiğinin altını çizen bir performans olacak. İnsanlara bilgiyle, duygularımızla hizmet edeceğiz. L.A.: Bir de gerçekten çok sevgi akan bir performans olacak. 'Kötü' olmasına imkan yok! Çünkü bir kere düşünceler çok iyi. Orada sadece renkler var ve içinde siyah da yok. A.A.: Kahverengi ve gri de yok. L.A.: Bu tür projeler zordur, cesaret ister, büyük bir özveri ister. Beklerim ki; müzik ve resim eleştirmenleri, sanat camiasından gelsinler ve kritik etsinler...
Röportaj: Belgin ÇOBAN
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
