  |
|
İnsanlar yalnız ve mutsuz
* Her zaman inançlı bir insan mıydınız?
İnancımı anneme borçluyum. Çocukken Cihangir'de otururduk ve beni teravih namazlarına götürürdü. Sonra 16 yaşında ailem beni okumam için yurtdışına gönderdi. 25 yıl sürgün hayatı yaşadım. Her şeyden uzaklaşmıştım tabii ama bir şekilde hep çıkış yolu arıyordum. Bir de ben hayatımda olağanüstü acılar çektim...
* Nasıl acılardı bunlar?
Her türlü hayat zorluğu diyelim. Onlar da beni çıkış kapısı aramaya yönlendirdi.
* Artık acı çekmiyor musunuz?
Çok acı çekiyorum, hala acılarım bitmedi. Ama en azından artık acılara dışarıdan bakmasını becerebiliyorum. Kendime bazen diyorum ki "Ben hayatta kalma uzmanı oldum."
* Bugün çevrenize baktığınızda Türkiye'de insanların en büyük psikolojik sorununun ne olduğunu görüyorsunuz?
Gözüken en büyük patoloji korku. Panik ataklar, korkuya bağlı depresyonlar giderek çoğalıyor. İnsanlık tüm tarihi boyunca hiç bu kadar dar bir alana sıkışmadı. Dar bir alana sıkıştırılmak insanda korku, kaygı ve öfke yaratıyor. İnsanlar yükselmek, ferahlamak, özgürlüğe kavuşmak istiyor. Ancak korku, kaygı bilinç dışında biriktiği zaman da öfke patlaması olarak ortaya çıkıyor. Maçlardaki kavgalar, anlamsızca öldürmeler, terörist eylemlere katılmak hep bu korkunun tezahürleri. Şimdi bununla ilgili olarak "Kaliforniya sendromu" diye bir çalışma yapıyoruz.
* Nedir Kaliforniya sendromu?
Bu sendromda aşırı narsist ama aynı zamanda korkan ve büyük bir yalnızlık içinde olan insanlara rastlıyoruz. Kendinden başkasını sevmemeye, kendine tapmaya başlıyor. Dış görünüşünü sürekli düzeltme çabalarına giriyor; estetikler, kozmetikler... Bunun yanı sıra çok büyük, şizoid bir yalnızlık söz konusu. Çünkü insanlar birbirleriyle gerçek bir ilişkiye, diyaloğa girmiyor artık. Karşısındakini nesneye indirgiyor. Ve hep mutsuz yaşıyor.
|
