  |
|
Çankırı, köy kalmaya mecbur mu?
2004 Haziranı'nda SABAH Posta Kutusu'nda, Çankırı'ya üniversite kurulması konusunda önceden oluşmuş bir yanlış kanaati düzeltmek adına şahsım tarafından gönderilen bir tepki yazısıyla başlayan ve daha sonra milletvekilimiz, belediye başkanımız ve diğer aydın Çankırılılar'ın da katılımıyla süren kamuoyu oluşturma faaliyetimiz Sayın Yavuz Donat'ın da dikkatini çekmiş ve konuya ayırdığı yazısında; "Eğer bir kent, üniversite denilince böyle heyecan duyuyorsa, o ülkenin aydınlık geleceğinden kimsenin kuşkusu olamamalıdır" şeklinde taltif edilmiştir.
Ancak bugün gördük ki, faaliyetimiz neticesinde toplum nazarındaki olumsuz kanaat yıkılırken devlet/politika cephesinde istediğimizi elde etmek mümkün olmamıştır. Yakın zamanda alınan bir karara göre 2005 sonuna kadar üniversite kurulacak iller belirlenmiştir. Bu iller içinde Çankırı'ya yer verilmezken komşu illerden Kastamonu ve Çorum üniversite hakkını elde etmiştir. Oysa Sayın Donat'ın da gördüğü gibi Çankırı halkı üniversiteye kilitlenmişti. Belki ulusal/bölgesel gelişim politikaları içinde resmen ifade edilmese de şehir insanı kalkınma için üniversite kurulmasına şartlanmıştı. Çünkü halkımızın nazarında kalkınmanın yegane lokomotifi üniversite idi.
Sosyo-ekonomik gelişmişlik sıralamasında 59. il olan Çankırı, 1972'de kalkınmada öncelikli yöre statüsüne alınmış ve bu güne kadar da kabuğunu kıramamıştır. Son teşvik kanunu ise bitkisel hayattaki hastaya merhem kabili çözüm olmuştur ancak. Bu gün üniversite hayalinin son bulmasıyla karamsarlığa düşen bu fakir şehrin insanına devletin yeniden umut vermesi gerektiğine inanıyoruz.
Ahmet GÜLŞEN (Mali Müşavir)
|
