 |  |
Mal bildiriminde bulunuyorum!
Masamda şu an bir adet mal bildirimi formu durmakta. 3628 Sayılı Kanun'un bilmem kaçıncı maddelerine göre yazar-çizer erbabının bu formu doldurması gerekiyormuş. Her türlü kara, deniz ve hava taşıt araçları, traktör, biçerdöver, harman makinesi ve diğer ziraat makineleri, inşaat ve iş makineleri, hayvanlar velhasıl taşınır taşınmaz ne varsa bildirmem isteniyor. Geçmişinizden ne kadar çok kurtulmak isterseniz, o kadar çok karşınıza çıkar. Hayır bir zamanlar ne harman makinem oldu ne de biçer döverim. Küçükbaş hayvanlarım da olmadı. Taşınmazla işim olmaz. Taşınır mallarıma gelince bi'cep telefonum var, bi'Discman'im, bi' de dolabın derinliklerinde seksenlerden kalma tekeri kırık bir kaykayım var. Tamam eski, döküntü bir arabam var ama o da pederin üstüne. Sigortasıymış, vergisiymiş uğraşamayacağımdan pedere iteledim. Parasını ben verdim ama.. Daha doğrusu bir miktar valideyi tırtıklamıştım. Bir gün gelir, adım nahoş iddialara karışırsa, sebepsiz zenginleştiğim kulislerde konuşulursa, linç edilmemek için şimdiden söylüyorum bunu. Onun dışında düşünüyorum da bir çöpüm bile yok. Cüzdanım bile yok! Dahası merakım da yok. Buzdolabımın halini görenler zaten inanır buna. Yıllarca her tür sınavda boş kağıt veren biri olarak aynı sefalet ve çaresizlikle yüzleşiyor olmam huzurumu ve iştahımı kaçırıyor. Bazı şeylerin değişmemesi gerçekten can sıkıcı. Etrafa bakıyorum da millet, kopya vermek istemeyen öğrenci tribiyle formun üzerine siper olmuş harıl hurul dolduruyor. Kimin biçerdöveri var gerçekten merak ediyorum doğrusu. Devlet nezdinde "otur yerine; sıfır" olduk bu kez de. Geyik bir yana, galiba seviyorum bu duyguyu. Bir şeylere sahip olamamak en büyük lüks gibi. Ya da belki züğürt tesellisi yapıyorum. Allah'ın unuttuğu yerde yazlığın var diye oraya gitmek zorunda değilsin mesela. Vergisi, şusu busu, su bastısıyla kim uğraşacak? Ev aldın diyelim, hanımın üstüne yapsan yersin kıçına tekmeyi. Kiracının çişi kakasıyla uğraş, araba eskidi yeni modelini al... Boş kağıt vermek her zaman kötü değil... Yerimiz dar, geyiği noktalıyorum!
|