"Sol"la muhabbet!

Belki herkesin ağız tadına layık "sol"lar değildir ama, "Sol'un fikir kaynağı Avrupa"nın solu işte. Önce, oralara yerleşmiş, itilmiş, kakılmış bizimkiler fark etmişti bu çelişkiyi.
Çoğu, Türkiye ölçülerinde muhafazakar, sağcı idi; lakin, yaban elde onlara (nispeten) en insanca yaklaşım oralı solculardan geliyordu.
Kızıl, kırmızı, pembe ya da yeşil; ama sol. Komünist, sosyalist, sosyal demokrat, sol birlik ya da yeşil. Biraz da liberaller.
O sıralarda, burada, o cenahtan "insan hakları, işkence" ve sair eleştiriler can sıkıyordu.
"Solcu" değil miydi, onlar!
Türkiye'de sağcı olsalar da, sosyal hakları, yabancı hakları, işçi hakları, işsizlik hakları, vatandaşlık hakları, insan hakları, kimlik-kişilik hakları açısından, "gurbetçiler" yanlarında en çok oraların solcularını buldular. En çok onlara oy verdiler.
Birkaç yüzyıllık birikimlerin, çatışmaların, revizyonların, değişimlerin, devrimlerin, yenik devrimlerin, seçimlerin içinden geçe geçe, hala "enternasyonal" bir geleneği temsil edenler.
Bir sürü içten pazarlığa, önyargıya, araziye uymalara rağmen; insanı insan olarak önemseme, hak ve özgürlüklerine saygı duyma, sahip çıkma...
Ayrımcılığa, dışlamacılığa, aşağılamaya karşı durma geleneği.
Bir nevi, biraz daha içten bir insanlık kültürü.