Yelkenci geldi haaanııım!

İnsanın bir hobisinin olmamasının ne büyük eksiklik olduğunu, ancak "bir hobisi olmayan kişi" bilebilir. Hatta öyleleri vardır ki, onlarınki artık merak değil bir nevi hastalıklı aşka dönüşür. İşte bu durumda olanlar yani hobisini hobi olmaktan çıkarıp yaşam tarzına dönüştürenler, bizi (yani hobisizleri) daha da sinirlendirirler. Tamamen fesatlık aslında. "Benim yok, onun niye çok" hesabı.

Fakat ben, sonunda gönlümün sultanını buldum galiba. Evet, sonunda benim de kişileri ve programları havalı havalı erteleyebileceğim, "Gelemem şekerim, programım var" diyebileceğim zamanlar olacak. Olacak çünkü daha başlamadı. Ama hissediyorum, hayatıma "cuk" oturacak. Bu zamana kadar nasıl aklıma gelmedi ki. Bu ülkenin üç tarafı deniz mi? Deniz. Ben o üç tarafın birinde yaşıyor muyum? Yaşıyorum. Deniz burnumun dibinde mi? Dibinde. Peki ben denizi görmeden, kokusunu duymadan, mümkünse kışın bile yüzüp, değilse de en azından ayaklarımı kıyıda şapırdatmadan yaşayabilir miyim? Yaşayamam. Yani denizi ve denizin içinde, üzerinde (ama asla ve asla dibinde değil) olmayı seviyor muyum? Bayılıyorum. Hayatında bir kez, denizin üzerinde motor sesi olmadan pot pot pot bir yelkenliyle gezdin ve pehlivan tefrikası gibi bunun ne şahane bir deneyim olduğunu durup durup sağda solda anlatmadın mı? Anlattın. E be kadın.. O zaman ne duruyorsun. Git bi' yelken kursuna, ol afilli bi yelkenci, ver sırtını rüzgara, açıl engin okyanusa...

HOBİ EDİNME ZAMANI
Ben demedim. Murat Girginç dedi. Yelkenci arkadaşım. Sağolsun. Beni bu yaşta hobi sahibi yapacak aklı verdi. Söylediğine göre daha sonra hasta olacakmışım! Rüzgara, iyot kokusuna, özgürlüğe sevdalanacak, karada mümkün olduğu kadar az zaman harcamanın yollarını arayacakmışım. Yehhhuuu! İşte aradığım bu! Benim kursum 11 Eylül'de İzmir Levent Marina'da başlıyor. Aslında önce Marmaris'teki okulda işe başlayacaktım ama sonradan plan değişti. (https://members. tripod.com/gokovayat/school. html) Marmaris sonraya kaldı. Burnumun dibinde, Ege Açıkdeniz Yat Kulübü'nün kursları olduğunu öğrenince... (0232 278 79 22) Ben dereyi görmeden paçayı sıvadım gördüğünüz gibi. On gün sonra başlayacağım yelken kursunun haberini şimdiden duyurdum. Hele bi' sorun niye? İçinizde illa ki benim gibi hayatında sadece kendine ayıracağı özel zamanı olmayan, "Neden benim bir hobim yok" diyenler var. Biliyorum. Allah aşkına başınızı bir kaldırın; böyle "marin bir ülkede" yaşayıp denize bu kadar sırt çevirmek olacak iş mi? Ne doğru düzgün balık severiz, ne yüzme biliriz, ne su sporundan anlarız... Ayaklarımızın dibinde bir nimet var. Kadrini kıymetini ne zaman bileceğiz?