  |
|
Korkularımı yenmek için çok uğraştım
* Hayatın içinde de hep böyle misiniz, hiç ödün vermeyen ve tavrını hep ortaya koyan?
Ödün vermemek seni kapalılığa ya da tutuculuğa itiyorsa, bu kötü bir şey. Ama sınırlarını bir şekilde çekmen gerekiyor hayatta. Ben yaptığım her şeyi samimiyetle ve içimden geldiği için yapıyorum. Bu ödün vermemekse, evet hissetmediğim hiçbir şeyi yapmıyorum.
* Tahammüllü birine benzemiyorsunuz, neden bu kadar karşı" duruyorsunuz?
Benim eskiden çok daha az şeye toleransım vardı, şimdi çok daha hoş görülüyüm. Bunu kendine zarar gelecek korkusuyla yapıyor insan. Bir kalkan koyuyorsun önüne ve tırnaklarını çıkarıyorsun. Bu tepkinin yersiz olduğunu kendime güvendiğimde ve Ne olursa olsun benim ayağım yere basıyor" dediğimde anladım. Bu gücü hissettiğin ve hayatına yaydığın zaman, çok daha düzgün bir insan oluyorsun.
* Peki, ne oldu da siz bunun farkına vardınız ya da değişmeniz gerektiğini hissettiniz?
Bunun için çok uğraştım. Her şeyin kökeninin bende olduğunu idrak ettikten sonra, bunu pratiğe dökmeye başladım. Kitaplar okudum, savaş sanatları çalıştım, Uzakdoğu bilmem neleri falan... Müzik de çok yardım etti tabii ve sonunda gerçekten ne istediğimi anladım: Korkusuz olmak!
|
