|
 |
 |
 |
 |
|
Metehan doktor olacaktı
Ailesini yoksulluktan kurtarmayı hayal eden Metehan duvarın altında kaldı.
Metehan Çelik 9 yaşındaydı. Yoksulluğa hayalleriyle karşı koyan ve hiçbir şeyden yılmayan Metehan'ın en büyük isteği doktor olmaktı. Elektrikleri olmadığı için mum ışığında ders çalışan ve küçük dünyasına büyük hayaller sığdıran Metehan hasta kardeşlerini iyileştirmenin ve ailesini yoksulluktan kurtarmanın planlarını yaparken saçmasapan bir kazanın kurbanı oldu. Evleri gibi derme çatma olan bahçe duvarının altında kalarak can veren küçük Metehan, ardında onun için gözyaşı döken ailesini bıraktı. Yoksulluğu kaderi olarak kabul ettiği için katlanmaya çalışan Mülazım Çelik oğlunun ölümüyle belki de ilk kez kaderine, yoksulluğa isyan etti.
"O BİZİM YAŞAM UMUDUMUZDU"
Mülazım Çelik, "Ailemi geçindirmek için yapmadığım iş kalmadı. Sonunda memleketten göç edip ekmeğimi İnegöl'de aramaya başladım ama olmadı. Ahırdan bozma evde yaşam mücadelesi veriyoruz. Artık çalışkanlığıyla, umutlarıyla hepimize destek olan Metehanım da yok. O hepimizin yaşam umuduydu" diye gözyaşı döktü.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
