|
Halkları korumak
İspanya'yı vuran olayın gösterdiği gibi, 11 Eylül'ü hep taze tutacak büyük artçı depremlerle devam edeceği bir kere daha belli olan terör, devletlerden bağımsız en büyük güç olarak sahnedeki yerini tescil ediyor.
Devletlerin gizli güç mücadelesi için kullandığı terörden sonra, devletler arası güç mücadelelerine hizmet vermeye hazır ama özerkliğini de koruyan bir terör biçimi görünüyor bugün.
Adaletsizliğin ve baskının laboratuvarlarında evrim geçire geçire "genetik şifresi" karmaşıklaşmış bir yaratık bu.
Bununla mücadele etmenin birden çok boyutu olması gerektiği de açıktır.
***
Öncelikle güçlü ülkelerin, dünya sisteminin güce değil meşruiyete göre işlemesi gerektiği konusundaki "yavaşlıklarının" ortadan kalkması gerekiyor.
Dünya sistemi kuşkusuz görece belli değerlerin etrafında işliyor.
Fakat bu rutini anlatıyor sadece.
Rutin dışına çıkıldığında ise dünya sistemini ifade eden kuralların uygulanmasında "eşitlik"ten bahsetmenin kolay olmadığı görülmektedir.
Eğer dünya sisteminin işleyişinde bir eşitlikten bahsedilecekse, güce sahip olan devletlerin gücün tüm dünyadaki meşru devletlerin "ortak aracı" olduğunu kabul eden bir değer sistemi içinde hareket etmeleri gerekmektedir.
Güçsüzlerin haklarının korunması için sadece güçsüzlerin içinde bulunduğu siyasi durumun güçlülerin çıkarlarını tehdit etmesinin beklenmesi, bunun dışında güçsüzlerin müstakil haklarının ve güvenlik ihtiyaçlarının olduğunun hesaba katılmaması meşruiyet duygusunun kırılmasına yol açmaktadır.
Bu nedenle dünyanın Batı eksenine düşen sorumluluk, dünya siteminin güçlü ve güçsüz arasındaki ayrımı gideren bir yeni meşruiyet dinamizmiyle çalışmasını temin etmektir.
Bunun yanı sıra dünyanın Doğu ekseni de suçu sadece Batı'ya atarak sorumluluklarından kurtulma refleksini terk etmek zorundadır.
Batı ile var olan siyasi sorunlar bahane edilerek demokrasi ve şeffaf düzen anlayışı karşısında tepkiler geliştirmek, gerçekçi bir tutum değildir.
Doğu kavramı içinde ifade edilebilecek medeniyet havzalarındaki siyasi düzenlerin, kendi bölgelerini çağdaş siyasi değerlere kavuşturmak konusunda bahaneler geliştirme siyasetiyle gideceği bir yer yoktur.
Öte yandan bu bahaneleri bir siyasi tutum haline getirmek, bu bölgelerdeki sivil halkları, her türlü terörist etiketin gölgesi altında yaşamak zorunda kalmak gibi son derece sakıncalı bir konuma sürüklüyor.
Terör örgütlerinin bu coğrafyaya ait değerleri kullanması ise, bir şekilde bu coğrafyayı terörle mücadelenin "hedefi" haline getiriyor.
Bu bakımdan, bu bölgelerdeki siyaset biçimlerinin, terörle kendi değerleri ve coğrafyaları arasına kesin ve şüpheye yer bırakmayacak çizgiler çekmeleri esas olmalıdır.
Aksi halde terörle mücadelenin yoğunlaşacağı temel zemin buralar olacaktır. İşi bu noktaya getiren analizin doğru olup olmadığı, gelinen noktada niyetlerin ve siyasetlerin sorgulanmasının iç açıcı bir yanıt ortaya çıkarıp çıkarmadığı şu anda terörün yarattığı gürültü içinde maalesef ikinci plana düşüyor.
Dünyanın Doğu'suna düşen siyasi bölgelerin terörle kendileri arasına net çizgiler çekmeleri, yanlışlıkların kök salmasına ve devamlı hale gelmesine dönük tek engel olacaktır.
***
Batı'nın, gücün meşruiyetle ilişkisini berrak biçimde kurarak dünya sisteminin işleyiş kodlarını üretmesi ile Doğu'nun kendi değerleri ile terör arasına kesin çizgiler çekmesi, birbirini tamamlayan ve halkları hem savaş, hem de terör felaketinden koruyan yegane kalkan olacaktır.
Hem Batı, hem de Doğu, güvenliğin esasının çıkarlardan önce halkları korumak olduğunu fark etmek zorundadır...
|
